مقدمه: مطالعه حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش فرزندپروری ذهن آگاهانه بر بهبود اجتناب تجربهای، خود-شفقتی و ذهنآگاهی مادران تنیده دارای کودک پیش دبستانی انجام گرفت. روش کار: پژوهش کاربردی با طرح آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری با گروه مداخله نما (شبیه کنترل) بود. شرکت کنندگان 40 مادر دارای کودک پیش دبستانی که در دو گروه آزمایش و مداخله نما به صورت تصادفی جایگزینی شدند. گروه آزمایش 8 جلسه 2ساعته مداخله آموزشی فرزندپروری ذهنآگاهانه، دریافت کردند و گروه مداخله نما 8 جلسه 2ساعته آموزش زبان انگلیسی دریافت کردند. همه آزمودنیها قبل از آغاز آموزش و پس از اتمام و در دوره دوماه پیگیری، پرسشنامه پذیرش و عمل- نسخه دوم (AAQ-II) برای سنجش اجتناب تجربهای؛ مقیاس خودشقفتی- فرم کوتاه (SCS-SF) برای سنجش خود- شفقتی، مقیاس ذهنآگاهی، توجه و هشیاری(MAAS) را تکمیل کردند. دادهها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازهگیریهای مکرر و تحلیل کوواریانس تک متغیره تجزیه و تحلیل شد. نتایج: نتایج مطالعه حاضر افزایش میانگین نمرات در متغیرهای اجتناب تجربهای، خود-شفقتی و ذهن آگاهی را در گروه آزمایش در مرحله پس آزمون و پیگیری نسبت به گروه مداخله نما نشان داد(01/0< p). نتیجه گیری: نتایج پژوهش بیانگر است که آموزش فرزندپروری ذهنآگاهانه بر بهبود اجتناب تجربهای و ارتقای خود-شفقتی و ذهنآگاهی مادران تنیده دارای کودک پیش دبستانی موثر است.