TY - JOUR ID - 5608 TI - تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی ایزوله های بالینی اسینتوباکتر بومانی جدا شده از بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه (ICU) JO - مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد JA - MJMS LA - fa SN - 1735-4013 AU - خالدی, آزاد AU - بهادر, عباس AU - منصوری, نور محمد AU - غزالی بینا, مهران AU - قزوینی, کیارش AD - -دانشجوی دکتری تخصصی باکتری شناسی پزشکی، مرکز تحقیقات مقاومت های ضد میکروبی ، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران AD - -دانشیار باکتری شناسی پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران AD - -دانشجوی دکتری تخصصی باکتری شناسی پزشکی، گروه پاتوبیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران AD - دانشیار باکتری شناسی پزشکی، مرکز تحقیقات مقاومت های ضد میکروبی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران Y1 - 2015 PY - 2015 VL - 58 IS - 7 SP - 376 EP - 380 KW - اسینتوباکتربومانی KW - بخش مراقبت های ویژه KW - مقاومت چند دارویی DO - 10.22038/mjms.2015.5608 N2 - مقدمه امروزه سویه های مقاوم به چند دارو اسینتوباکتر بومانی به عنوان یکی از پاتوژن های فرصت طلب مشکل آفرین، به ویژه در بخش مراقبت های ویژه (ICU) در جهان مطرح می باشند. این مطالعه به منظور تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی ایزوله های جدا شده اسینتوباکتر بومانی از بخش مراقبت های ویژه (ICU) بیمارستان مطهری گنبد صورت گرفت. روش کار این مطالعه توصیفی مقطعی از سال 1391 تا 1392 در بیمارستان مطهری گنبد انجام شده است. نمونه های بالینی جدا شده از بیماران بستری در بخش مراقبتهای ویژه (ICU) برای شناسایی اسینتو باکتر بومانی توسط آزمون های بیوشیمیایی به آزمایشگاه فرستاده شد و سپس حضور اسینتوباکتر بومانی توسط روش مولکولی  (PCR) تائید شد. در نهایت آزمایش تعیین حساسیت نسبت به آنتی بیوتیک ها روی آنها صورت گرفت و توسط نرم افزار SPSS و آزمون کای اسکوئر داده ها آنالیز شدند. نتایج براساس آنتی بیوگرام صورت گرفته از بین 50 ایزوله اسینتوباکتر بومانی جدا شده از بیماران بستری درICU ، 64%، 24% و 12% ایزوله ها به ترتیب دارای مقاومت به چند دارو ( MDR)، غیر مقاوم به چند دارو و  مقاومت بسیار گسترده به چند دارو  (XDR) بودند و  بیشترین میزان مقاومت آنتی بیوتیکی مربوط به سفتریاکسون، تیکارسیلین، اریترومایسین و همچنین کمترین میزان مقاومت نسبت به مینوسایکلین بود. نتیجهگیری با توجه به اینکه میزان مقاومت به چند دارو در ایزوله های مورد مطاالعه، بالا بود ضرورت انجام آنتی بیوگرام قبل از تجویز آنتی بیوتیک و مصرف درست آنتی بیوتیک ها باید مورد توجه واقع شود وازآنجایی که مشخص شد در این مطالعه همه سویه های غیرحساس به ایمی پنم به  مینوسایکلین و توبرامایسین حساس   بودند می توان برای درمان عفونت های ناشی از سویه های مقاوم به ایمی پنم از ترکیب سایر آنتی  بیوتیک ها از جمله توبرامایسین استفاده کرد.          UR - https://mjms.mums.ac.ir/article_5608.html L1 - https://mjms.mums.ac.ir/article_5608_8b8d7a425fd0478c0f2acc6d0a76de39.pdf ER -