%0 Journal Article %T اثربخشی آموزش خودمراقبتی روانی بر سلامت روان و سازگاری اجتماعی دانش‌آموزان %J مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد %I دانشگاه علوم پزشکی مشهد %Z 1735-4013 %A زری مقدم, زهرا %A داودی, حسین %A غفاری, خلیل %A جمیلیان, حمیدرضا %D 2020 %\ 01/21/2020 %V 62 %N 6 %P 1888-1897 %! اثربخشی آموزش خودمراقبتی روانی بر سلامت روان و سازگاری اجتماعی دانش‌آموزان %K آموزش خودمراقبتی روانی %K سلامت روان %K سازگاری اجتماعی %K دانش‌آموزان %R 10.22038/mjms.2020.15340 %X مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش خودمراقبتی روانی بر سلامت روان و سازگاری اجتماعی دانش­آموزان انجام شد. روش کار: روش پژوهش نیمه تجربی و طرح تحقیق پیش آزمون-پس آزمون با گروه تجربی و کنترل بود. جامعه­ آماری دانش­آموزان مراجعه کننده به مشاوره مدرسه شهرستان اراک بودند که براساس معیارهای ورود و خروج 40 نفر از آنها انتخاب و به صورت تصادفی ساده به دو گروه تقسیم شدند. برای جمع­آوری اطلاعات از مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس لاویبوند و لاویبوند (1995) و مفیاس سازگاری اجتماعی سینها و سینگ (1993) استفاده شد. دوره آموزش خودمراقبتی روانی 10 جلسه 2 ساعته بود. روش تحلیل داده­ها با استفاده از تحلیل کواریانس چند متغیره انجام شد. نتایج: نتایج تحلیل کواریانس بین دو گروه بر روی نمرات تعدیل شده متغیر سازگاری اجتماعی نشان داد که 42%از تغییرات سازگاری اجتماعی،  39 درصد از تغییرات افسردگی، 26%از تغییرات اضطراب و 43 درصد از تغییرات استرس توسط متغیر مستقل (آموزش خودمراقبتی روانی) تبیین می­شود. یعنی آموزش خودمراقبتی روانی، بر افسردگی، اضطراب، استرس و سازگاری اجتماعی در دانش­آموزان اثربخش بوده است (0/05> P). نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش می­توان گفت که آموزش خودمراقبتی روانی که به دانش­آموزان ارایه شده است، باعث کاهش افسردگی، اضطراب و استرس و افزایش سازگاری اجتماعی شود. لذا به مدیران آموزشی، و تمام مراکزی که با دانش­آموزان سروکاردارند  پیشنهاد می­شود از آموزش خودمراقبتی روانی جهت افزایش سلامت روانی و بهبود سازگاری اجتماعی دانش­آموزان استفاده گردد. %U https://mjms.mums.ac.ir/article_15340_31509f96c105f2e86921fd6458a20ede.pdf