%0 Journal Article %T اثربخشی روان‌درمانی پویشی فشرده و کوتاه‌مدت بر کاهش علائم و مکانیسم‌های دفاعی اختلالات شخصیت وسواسی-جبری و اجتنابی %J مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد %I دانشگاه علوم پزشکی مشهد %Z 1735-4013 %A معظمی گودرزی, بهمن %A منیرپور, نادر %A میرزاحسینی, حسن %D 2021 %\ 03/21/2021 %V 64 %N 1 %P 2482-2495 %! اثربخشی روان‌درمانی پویشی فشرده و کوتاه‌مدت بر کاهش علائم و مکانیسم‌های دفاعی اختلالات شخصیت وسواسی-جبری و اجتنابی %K روان‌درمانی پویشی فشرده و کوتاه‌مدت %K اختلال شخصیت وسواسی-جبری %K اختلالات شخصیت اجتنابی %K مکانیسم‌های دفاعی %K اثربخشی %R 10.22038/mjms.2021.18145 %X مقدمه و هدف: روان­درمانی پویشی فشرده و کوتاه­مدت (ISTDP) یکی از درمان­های موثر برای اختلالات شخصیت است. پژوهش حاضر با هدف اثربخشی روان­درمانی پویشی فشرده و کوتاه­مدت بر کاهش علایم و مکانیسم­های دفاعی اختلالات شخصیت وسواسی-جبری و اجتنابی انجام شد.روش: پژوهش حاضر در زمره پژوهش­های ­آزمایشی با طرح تک­آزمودنی (A-B-A) است. جامعه آماری پژوهش حاضر را تمام افراد مبتلا به اختلال­های شخصیت در شهر تهران که  در سال 1398 به دو کلینیک روانشناسی مراجعه نمودند تشکیل می­دادند. از میان جامعه آماری فوق 6 نفر که تشخیص دو اختلال شخصیت وسواسی-جبری و اجتنابی را بر اساس سیاهه چند محوری بالینی میلون-3 (MCMI-III) و مصاحبه بالینی ساختاریافته برای اختلالات شخصیت DSM (SCID-II) بر اساس ملاک­های DSM-5 دریافت می­کردند به روش نمونه­گیری هدفمند انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در پژوهش حاضر عبارت بودند از: سیاهه چند محوری بالینی میلون-3 (MCMI-III)، پرسشنامه سازوکارهای دفاعی-40 و مصاحبه بالینی ساختاریافته برای اختلالات شخصیت DSM (SCID). همچنین، پروتکل روان‌درمانی پویشی فشرده و کوتاه­مدت مطابق با رویکرد دوانلو (1995، 2000) هر هفته یکبار به مدت 15 جلسه و هر جلسه به مدت یک ساعت بر روی نمونه­ی پژوهش اجرا شد. سنجش آزمودنی­ها پس از ارزیابی خط پایه، هر 3 جلسه یکبار صورت گرفت و پس از اتمام جلسات درمانی، 3 ارزیابی پیگیری با فواصل یک­ماهه انجام شد. داده­ها با استفاده از نمودار چشمی و آزمون فریدمن و نسخه 24 نرم­افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند. یافته­ها: یافته­های به دست آمده نشان داد که درمان روانپویشی فشرده و کوتاه مدت سبب کاهش نشانه­های اختلالات شخصیت وسواسی-جبری و اجتنابی می­شود (05/0 > p). همچنین، این درمان بر کاهش مکانیسم­های دفاعی  ناپخته و نوروتیک و افزایش مکانیسمهای دفاعی پخته در افراد با اختلال شخصیت وسواسی-جبری و اجتنابی معنادار بود (05/0 > p).نتیجه­گیری: مطابق با یافته­های به دست آمده می­توان نتیجه گرفت که درمان روانپویشی فشرده و کوتاه­مدت بر کاهش علایم و مکانیسم­های دفاعی اختلالات شخصیت وسواسی-جبری و اجتنابی تاثیر معناداری دارد. %U https://mjms.mums.ac.ir/article_18145_b4c4357a54e0dfef7b8c88b6cbfc7e16.pdf