مقدمه خوددرمانی یک مشکل مهم جهانی به حساب میآید. نوجوانان از مهمترین گروههای آسیب پذیر در برابر خوددرمانی میباشند. هدف از انجام این مطالعه تعیین فراوانی و برخی از عوامل مرتبط با خوددرمانی در نوجوانان ساکن شهر گرگان میباشد. روش کار مطالعه به صورت مقطعی، توصیفی تحلیلی بر روی 400 نوجوان ساکن شهر گرگان انجام گردید.اطلاعات از طریق مصاحبه حضوری و تکمیل چک لیست جمع آوری گردید. نرم افزار SPSS نسخه 16 و آزمون پیرسون کای اسکوئر برای آنالیز دادهها استفاده گردید. نتایج خوددرمانی در 50% نوجوانان مشاهده گردید. غالب نوجوانان در اظهاراتشان سرماخوردگی (58%) و سردرد (37%) را مهمترین علل خوددرمانی قلمداد نمودند. همچنین داروهای ضد سرماخوردگی (58%) و ضد التهاب غیر استروئیدی (40%) مهمترین داروهای مصرفی در مطالعه بودند. به علاوه غالب نوجوانان به دلیل جزیی بودن بیماری (61%) و تجربه مصرف قبلی (42%) دچار خوددرمانی شده بودند. داروخانههای سطح شهر مهمترین منبع تامین دارو بوده است(77%). همچنین والدین و اطرافیان مهمترین منبع اطلاعات جهت خوددرمانی بودهاند(57%). نهایتا بین خوددرمانی با جنس (03/ 0 = P)، بعد خانوار (001/ 0 > P) و درآمد ماهیانه خانوار (001/ 0 > P) ارتباط معنادار آماری مشاهده گردید. نتیجه گیری خوددرمانی در 50% نوجوانان شهر گرگان مشاهده شده که غالباً به دلیل مصرف داروهای ضد سرماخوردگی و ضد التهاب غیر استروئیدی بوده است.