TY - JOUR ID - 15097 TI - ارائه مدل ساختاری مشارکت اجتماعی بر مبنای خودکارآمدی، هویت اجتماعی و تاب‌آوری بر اساس نقش میانجیگری امید JO - مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد JA - MJMS LA - fa SN - 1735-4013 AU - درستکار, آرنوش AU - صابری, هایده AU - باقری, نسرین AD - دانشجوی دکتری گروه روانشناسی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران AD - استادیار گروه روانشناسی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی‎، رودهن، ایران AD - استادیار گروه روانشناسی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران Y1 - 2019 PY - 2019 VL - 62 IS - 4.1 SP - 495 EP - 502 KW - مشارکت اجتماعی KW - خودکارآمدی KW - تاب آوری KW - هویت اجتماعی KW - امید DO - 10.22038/mjms.2019.15097 N2 - مقدمه: پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل ساختاری پیش­بینی مشارکت اجتماعی بر اساس میزان خودکارآمدی، هویت اجتماعی، تاب آوری با نقش میانجی امید انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، همبستگی با رویکرد مدل ساختاری بود. از جامعه کارکنان یک شرکت دولتی، با استفاده از روش تصادفی ساده 303 نفر انتخاب شد و پرسشنامه­های پژوهش شامل هویت اجتماعی (جنکینز، 2008)، امیدواری (اشنایدر و همکاران، 1991)، مقیاس تاب­آوری (کانر و دیویدسون، 2003)، خودکارآمدی (شرر و همکاران،1982) و  مشارکت اجتماعی (درستکار، 1397) بود. برای تحلیل داده­های پژوهش از آزمون همبستگی پیرسون، آزمون رگرسیون چندمتغیری و جهت برازش مدل اندازه گیری پژوهش از تحلیل عاملی تاییدی استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد که امید، هویت اجتماعی، تاب­آوری و خودکارآمدی بر مشارکت اجتماعی تاثیر مستقیم دارند (005/0≥p). همچنین هویت اجتماعی، تاب­آوری و خودکارآمدی با نقش میانجی­گری امید بر مشارکت اجتماعی تاثیر دارد (005/0≥p). نتیجه گیری: با توجه به اهمیت مشارکت اجتماعی در سازمان­ها، می­توان از نتایج این پژوهش به منظور پیش­بینی و تقویت مشارکت اجتماعی استفاده کرد. UR - https://mjms.mums.ac.ir/article_15097.html L1 - https://mjms.mums.ac.ir/article_15097_27c126ecc5dc862035cc259d76406eca.pdf ER -