2024-03-29T18:18:34Z
https://mjms.mums.ac.ir/?_action=export&rf=summon&issue=679
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مجله دانشکده پزشکی
1735-4013
1735-4013
1394
58
3
بررسی اثر مکمل پیکولینات کروم بر وزن، نمایه توده بدن و دورکمر افراد دچار اضافه وزن و چاق
پیوند
رباطی
حسن
مظفری خسروی
آزاده
نجارزاده
علی
دهقان
الناز
خرمی
مقدمه
چاقی از مهم ترین مشکلات حوزه سلامت است که شیوع آن در ایران و جهان رو به افزایش است. بروز بسیاری از بیماری ها به سبب تولید و ترشح آدیپوسیتوکین ها از بافت چربی، با چاقی ارتباط دارند. برخی از مطالعات افزایش سرعت چربی سوزی را به دنبال دریافت مکمل کروم به دلیل اثر تنظیم کنندگی آن بر انسولین نشان داده اند. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر مکمل پیکولینات کرومیوم همراه با 30 دقیقه ورزش هوازی بر وزن، نمایه توده بدنی و دور کمر افراد دچار اضافه وزن و چاق انجام شده است.
روش کار
این مطالعه بر روی 100 داوطلب 20-50 ساله با نمایه توده بدنی (BMI) بالاتر از kg/m225 انجام شد. شرکت کنندگان به طور تصادفی به دو گروه مداخله و غیر مداخله تقسیم شدند.گروه مداخله به مدت 3 ماه روزانه µg200 کرومیوم پیکولینات دریافت کرده و 30 دقیقه ورزش هوازی داشتند. گروه غیرمداخله روزانه تنها 30 دقیقه ورزش هوازی داشتند. قد، وزن و دورکمر شرکت کنندگان پیش و پس از مداخله اندازه گیری شد.
نتایج
وزن، نمایه توده بدن و دورکمر در هر دو گروه پس از مداخله به طور معنی دار کاهش یافت. کاهش وزن (001/0˂p) BMI (001/0˂p) و دور کمر (001/0˂p) در گروه مداخله به طور معنی دار بیشتر از گروه غیر مداخله بود.
نتیجهگیری
در مطالعه حاضر نشان داده شد دریافت مکمل پیکولینات کروم همراه با 30 دقیقه ورزش هوازی سبب کاهش معنی دار در وزن، BMI و دور کمر در افراد دچار اضافه وزن و چاقی شد.
اضافه وزن
چاقی
کرومیوم پیکولینات
ورزش هوازی
2015
05
22
117
122
https://mjms.mums.ac.ir/article_4516_93972e2951b710416a2414395a04c4ad.pdf
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مجله دانشکده پزشکی
1735-4013
1735-4013
1394
58
3
بررسی عارضه هیپومنیزیمی ناشی از مصرف مهار کننده های پمپ پروتون
احمد
خسروی خراشاد
حسن
وثوقی نیا
مریم
نقوی
الهام
مختاری امیرمجدی
محمدرضا
فرزانه فر
مریم
حامی
لیدا
جراحی
محمدرضا
شیخیان
میترا
احدی
مقدمه
مهار کننده های پمپ پروتون یکی از داروهای مورد استفاده در بیماران گوارشی می باشند که به دلیل اثرات مطلوب درمانی امروزه بسیار مورد استفاده قرار می گیرند. به دلیل همین مصرف گسترده عوارض جانبی این دسته دارویی اهمیت پیدا می کند. یکی از عوارضی که امروزه بسیار از آن نام برده می شود هیپومنیزیمی است که به دلیل عوارض بالقوه خطرناک آن بررسی شیوع این عارضه اهمیت پیدا می کند. در این مطالعه به بررسی تاثیر مصرف PPI بر سطح سرمی منیزیم پرداخته شد.
روش کار
این مطالعه همگروهی بر دو دسته از بیماران که شامل گروه مصرف کننده PPI کمتر از 3ماه و گروه مصرف کننده PPI بیشتر از 6ماه بودند، انجام شد. حجم نمونه تعیین شده در هر گروه 50 نفر بود. گروه های مصرف کننده PPI تحت درمان با امپرازول (40 میلی گرم روزانه) قرار گرفتند. هر گروه، قبل و بعد از درمان از نظر سطح سرمی منیزیوم ، کلسیم ، پتاسیم و PTH بررسی شدند و نتایج بوسیله نرم افزار SPSS و آزمون های آماری کلومگروف اسمیرنوف، کای اسکوئر ، من ویتنی و ویل کاکسون آنالیز شد.
نتایج
سطح سرمی منیزیم به دنبال مصرف مهار کننده های پمپ پروتون در هیچ کدام از گروه های سه ماهه و شش ماهه تغییر معنی داری نداشت ولی سطح سرمی کلسیم در گروه سه ماهه دارای کاهش معنی دار بود.
نتیجهگیری
هیپومنیزیمی در مصرف کوتاه مدت مهار کننده های پمپ پروتون ایجاد نمی شود.
مهار کننده پمپ پروتون
هیپوکلسمی
هیپومنیزیمی
2015
05
22
123
128
https://mjms.mums.ac.ir/article_4519_b7b0e2efe52def501fd90f1cc33faeeb.pdf
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مجله دانشکده پزشکی
1735-4013
1735-4013
1394
58
3
تأثیر هشت هفته تمرین ترکیبی بر برخی نشانگرهای مقاومت به انسولین در مردان میانسال
سیدرضا
عطارزاده حسینی
احسان
میر
کیوان
حجازی
مجتبی
میرسعیدی
مقدمه بیماری قلبی عروقی وابسته به سندروم متابولیک از مهمترین عوامل مرگ و میر در سراسر جهان است. هدف از انجام این پژوهش، بررسی تأثیر هشت هفته تمرین ترکیبی بر برخی نشانگرهای مقاومت به انسولین در مردان میانسال بود. روش کار در این مطالعه نیمه تجربی، 24 مرد میانسال مرد سالم با میانگین (سن15/2 ± 45/63 سال و نمایه توده بدن5/2 ± 10/24 کیلوگرم برمترمربع به روش نمونه گیری در دسترس و هدفمند به صورت تصادفی به دو گروه 12 نفری، تجربی و کنترل تقسیم شدند. آزمودنی های گروه تمرینی، هشت هفته سه جلسه ای تمرین ترکیبی انجام دادند. تمرین هوازی شامل 20 دقیقه با شدت 70-60 درصد ضربان قلب ذخیره و برنامه تمرینات مقاومتی نیز با شدت 70 درصد یک تکرار بیشینه اجرا شد. پیش از شروع و پس از پایان دوره تمرین ترکیبی، نمونه خونی جهت اندازه گیری مقادیر لپتین، گلوکز، انسولین و مقاومت به انسولین جمع آوری شد. از روش آنالیز واریانس اندازه های تکراری استفاده شد و نتایج در سطح معنی داری 05/0>p آزمایش شدند. نتایج سطوح لپتین، انسولین، گلوکز، شاخص مقاومت به انسولین و درصد چربی بدن گروه تجربی پس از مداخله تمرینی بهبود معنی دار یافت(05/0>p)؛ هم چنین تفاوت معنیداری در مقادیر لپتین، گلوکز، شاخص مقاومت به انسولین و درصد چربی بدن بین دو گروه مشاهده شد(05/0>p). نتیجه گیری کاهش یافتن سطوح لپتین و مقاومت به انسولین به واسطه اجرای تمرینات ترکیبی ممکن است منجر به بهبود خطر بیماری قلبی- عروقی در مردان میانسال شود.
تمرین ترکیبی
شاخص مقاومت به انسولین
لپتین
مردان میانسال غیرفعال
2015
05
22
129
136
https://mjms.mums.ac.ir/article_4521_55db0363a5777e42fb496a658858a47a.pdf
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مجله دانشکده پزشکی
1735-4013
1735-4013
1394
58
3
مقایسه نتایج درمان شکستگی یک سوم میانی کلاویکول به دو روش جراحی و غیرجراحی
فرشید
باقری
مریم
بابازاده
سیدرضا
شریفی
علی
بیرجندی نژاد
محمد حسین
طراز جمشیدی
شهرام
اطهری نیا
مقدمه با توجه به شیوع بالای ا شکستگی کلاویکول ، این تحقیق با هدف مقایسه دو روش جراحی و غیرجراحی از نظر ایجاد عوارض و رضایتمندی بیماران انجام شد. روش کار مطالعه کوهورت آینده نگر در شش ماهه نخست 1392 در بیمارستان امدادی و امام رضا مشهد انجام شد. 64بیمار دچارشکستگی استخوان کلاویکول، از فرمول مقایسه نسبتها وبا1/0=αو3/0=β برای هر گروه 32نفر محاسبه شد که این تعداد6ماه قبل تحت درمان جراحی( 35 نفر)و یا غیرجراحی( 29 نفر)قرار گرفته بودند، وارد مطالعه شدند. .تیم جراحی در هر دو بیمارستان متد یکسانی جهت درمان در هر دو روش جراحی وغیر جراحی داشتند بررسی بیماران در فواصل 1 و 3 و 6 ماه بعد از درمان با پرکردن پرسشنامه و نیز معاینه و رادیوگرافی بیماران، بود. نتایج و عوارض درمان مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج بین مدت زمان بستری ، زمان رهائی از درد و زمان برگشت به کار ومیزان رضایت پس از اقدامات درمانی، تفاوت معنی دار وجود داشت 001/0=p و بین رضایتمندی و روش درمان رابطه معنی دار بود 05/0=p. عوارض هم با روش درمان، رابطه معنی داری داشت (002/0=p).رابطه معنی داری بین محدودیت حرکتی شانه و روش درمان وجود داشت (004/0=p). نتیجه گیری روش جراحی برای درمان این بیماران مزایایی مانند زیبایی ,دوران پس از عمل راحتر و کم درد تر ,حفظ طول ترقوه و بازگشت سریع تر بیمار به کار دارد . و روش غیر جراحی مزایایی مانند هزینه درمانی اولیه کمتر ,نبودن عوارض بیهوشی و عوارض احتمالی عمل جراحی می باشد.
شکستگی کامینوته
مال یونیون
نان یونیون
2015
05
22
137
143
https://mjms.mums.ac.ir/article_4524_41a4f97d6e4a751451c6b26b9cfbf0da.pdf
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مجله دانشکده پزشکی
1735-4013
1735-4013
1394
58
3
بررسی ارتباط بین خرخر و ریسک درگیری عروق کرونر در شهر قم
ابوالفضل
مظفری
سیدفخرالدین
حجازی
زهرا
افراخته
فاضله
شاکری
سیامک
محبی
هادی
زمانیان
مقدمه خرخر یافته شایعی در جامعه است به طوری که 25% زنان و 45% مردان میانسال این علامت را دارا می باشند. خرخر علامت اصلی آپنه تنفسی حین خواب است و در 4% مردان و 2% خانم ها دیده می شود. در بعضی مطالعات خرخر همراه با افزایش ریسک سکته قلبی و مغزی در مردان و زنان است. در مطالعات اپیدمیولوژیک نیز بین خرخر و آپنه تنفسی حین خواب با بیماری عروقی ارتباط نزدیکی وجود داشت. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط خرخر با ریسک درگیری عروق کرونر در شهر قم می باشد. روش کار در این مطالعه مقطعی که به صورت مورد شاهدی در طی شش ماه در سال 1391در شهر قم صورت گرفت، 92 بیمار با آنژیوگرافی عروق کرونر تنگی بیش از 50% در گروه مورد و بقیه با آنژیوگرافی طبیعی با تنگی کمتر از 50% در گروه شاهد به روش نمونه گیری در دسترس مورد بررسی و مقایسه قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده پرسشنامه استاندارد برلین و همچنین استفاده از اطلاعات دموگرافیگ بیماران بود و در نهایت داده ها توسط نرم افزار SPSS در سطح معنی داری کمتر از 05/0 تحلیل شد. نتایج سن متوسط بیماران 83/55 سال و 1/64% خانم بودند. این مطالعه نشان داد ارتباط معناداری میان همراهی خرخر و بیماری قلبی وجود ندارد(001/0=p). از طرفی رابطه معناداری بین خرخر و فشار خون (001/0=p) و ریسک بروز آپنه تنفسی حین خواب با بیماری قلبی (008/0=p) وجود داشت ولی میان خرخر و دیابت و خرخر با چربی بالا رابطه معناداری دیده نشد (214/0=p، 853/0=p). نتیجه گیری باوجود رابطه معناداری که آپنه تنفسی حین خواب با بیماری قلبی داشت، ولی خرخر ریسک فاکتور مهمی برای بیماران قلبی نبود.
آپنه تنفسی حین خواب
بیماری عروق کرونر قلب
خرخر
2015
05
22
144
150
https://mjms.mums.ac.ir/article_4526_ccea6788b96615bc77f5029187c6d8b1.pdf
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مجله دانشکده پزشکی
1735-4013
1735-4013
1394
58
3
بررسی شیوع مارکرهای سرولوژیک هپاتیت جی در بیماران همودیالیزی و هموفیلی مشهد
محمد جواد
مجاهدی
سمانه
اسفندیاری
علی
پوراکبر
مریم
حامی
هوشنگ
رفعت پناه
مقدمه ویروس هپاتیت جی یک ویروس RNA دار است. شایع ترین راه انتقال آن از طریق خون می باشد. هدف از این مطالعه بررسی شیوع سابقه تماس با ویروس هپاتیت جی در بین بیماران همودیالیزی و هموفیلی مشهد است. روش کار این مطالعه به صورت مقطعی و در بیمارستان قائم مشهد در سال 1388 انجام شد. در مجموع 132 بیمار تحت همودیالیز و 101 بیمار هموفیلی در مطالعه شرکت کردند. وجود پروتئین E2 ضد ویروس هپاتیت جی (anti-E2) (anti-HGV envelope protein E2) در سرم تمام شرکت کنندگان به روش الیزا بررسی شد. وجود این پروتئین در سرم نشان دهنده سابقه تماس با ویروس هپاتیت جی است. همچنین همه شرکت کنندگان از جهت وجود HBS Ag (Hepatitis B surface antigen) و HCV-Ab (hepatitis C antibody) بررسی شدند و تستهای کارکرد کبدی از جمله ALT (alanine aminotransferase) ، AST (Aspartat aminotransferase) و ALP (alkaline phosphatese) نیز در سرم آنها اندازه گیری شد. داده های مطالعه با استفاده از نرم افزارSPSS و آزمون های آماری تی دانشجویی و کای اسکوئر تجزیه و تحلیل شد. نتایج در مجموع هیچکدام از بیماران همودیالیزی و هموفیلی دارای آنتی بادی E2 (anti-E2) در سرم خود نبودند. 1/84% بیماران همودیالیزی و تمام بیماران هموفیلی سابقه دریافت فراورده های خونی داشتند. نتیجه گیری میزان سابقه تماس با ویروس هپاتیت جی در بین بیماران هموفیلی و همودیالیزی این مطالعه ((%0 بود. لذا در حال حاضر اسکرنینگ این بیماران از لحاظ وجود HGV Ab در مشهد ضروری به نظر نمی رسد.
آنتی بادی ضدویروس هپاتیت جی
همودیالیز
هموفیلی ویروس هپاتیت جی
2015
05
22
151
155
https://mjms.mums.ac.ir/article_4528_e1a71ec86070e9a96f6598fef9d0dcb7.pdf
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مجله دانشکده پزشکی
1735-4013
1735-4013
1394
58
3
بررسی ارتباط بین پلی مورفیسم ژن C3 با تخریب وابسته به سن ماکولا در منطقه گناباد از شمالشرق کشور
مرتضی
بنیادی
ساناز
رنجبر راد
محمد حسین
جبارپور بنیادی
حمید
احمدیه
مقدمه تخریب وابسته به سن ماکولا (AMD) شایعترین علت نابینایی برگشت ناپذیر در افراد مسن سراسر جهان محسوب می شود. در کنار عوامل محیطی از جمله سن و مصرف سیگار، واریانتهای ژنتیکی از لوکوس های ژنی متعدد با این بیماری ارتباط دارد. پلی مورفیسم های متعددی در بروز این بیماری دخیل می باشند که یکی از آنها پلی مورفیسم rs2230199 ژن C3 است که مهمترین پروتئین سیستم کمپلمان را کد میکند. در این مطالعه ما به بررسی نقش پلی مورفیسم rs2230199 در بروز بیماری AMD پرداخته می شود. روش کار این مطالعه موردشاهدی در منطقه گناباد در سال1393 انجام شد. در این تحقیق رابطه بین پلیمورفیسم rs2230199 در 51 بیمار از منطقه گناباد مبتلا به AMD نوع خشک با فنوتیپ آتروفی جغرافیایی با استفاده از روش واکنش زنجیرهای پلیمراز (PCR) و تکنیک پلی مورفیسم طول قطعات هضم شده (RFLP) بررسی شد. تعدادی از نمونهها جهت تایید نتایج به دست آمده از روش RFLP به تصادف انتخاب شده و تعیین توالی شدند. همچنین، 72 فرد سالم که از نظر سن و جنس با گروه بیمار مطابقت داشته و فاقد رابطه خانوادگی با آنها و یا سابقه بیماری AMD در فامیل بودند، به عنوان گروه کنترل در این مطالعه شرکت داشتند. اطلاعات با آزمون های کای دو و دقیق فیشر بررسی شد. نتایج بررسی رابطه پلیمورفیسم rs2230199 در ژنC3 با بیماری AMD نشان داد که ارتباط معنیداری بین فراوانی ژنوتیپی و اللی این پلمورفیسم در افراد مبتلا به AMD و گروه کنترل وجود دارد (000/0=p). نتیجه گیری پلی مورفیسمrs2230199 ژن C3 با افزایش خطر ابتلا به AMD در ارتباط است.
AMD
ژن C3
RFLP
2015
05
22
156
161
https://mjms.mums.ac.ir/article_4535_a3839a10139be93ca47c8cfd59ed0515.pdf
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مجله دانشکده پزشکی
1735-4013
1735-4013
1394
58
3
ارتباط بین سطح 25هیدروکسی ویتامین D و سطوح سرمی هموگلوبین واندکس اریتروپویتین در بیماران دیالیز خونی
عباسعلی
زراعتی
پروین
لایق
معصومه
حسن زاده
فرزانه
شریفی پور
سیدسیف اله
بلادی موسوی
اندیشه
نورزویان
تینا
زراعتی
مقدمه مطالعات اخیر نشان داده اند که ویتامین D سبب تحریک خون سازی می شود .هدف این مطالعه بررسی ارتباط بین سطح 25هیدروکسی ویتامین D و سطوح سرمی هموگلوبین واندکس اریتروپویتین در بیماران دیالیز خونی می باشد. روش کار این مطالعه توصیفی مقطعی در بیمارستان امام رضا (ع) مشهد در سال1391 انجام شد. تعداد62 بیمار که به طور منظم تحت دیالیز خونی بودند، وارد مطالعه شدند. سطوح سرمی هموگلوبین و 25هیدروکسی ویتامین D اندازه گیری شدو اندکس اریتروپوئتین (دوز هفتگی اریتروپوئتین/هماتوکریت) محاسبه شد. مقاومت به اریتروپوئتین در اندکس اریتروپوئتین(EPOI) > 300 تعریف شد. اطلاعات با نرم افزار SPSS و آزمون پیرسون تجزیه و تحلیل شد. نتایج میانگین سنی بیماران28/13 ± 26 /42 سال بود .میانگین سطح سرمی 25هیدروکسی ویتامین D در کل بیماران 28/20± 54/26 بود. 24بیمار(7/38%) مقاومت به اریتروپویتین داشتند.آزمون همبستگی پیرسون ارتباط معنی داری رابین سطح سرمی 25هیدروکسی ویتامین D با سطوح سرمی هموگلوبین واندکس اریتروپویتین نشان نداد ولی در بیماران بااندکس اریتروپویتین بالاتر از 300 ارتباط معنی دار و معکوسی بین سطح سرمی 25هیدروکسی ویتامین D با اندکس اریتروپویتین مشاهده شد (42/0- =r، 04/0=p). نتیجه گیری با وجودی که در این مطالعه ارتباطی بین کمبود ویتامین Dو اندکس اریتروپویتین یافت نشد، با این حال در بیماران دیالیزی که به EPO مقاومت نشان می دهند،ممکن است ارتباط معکوسی بین این اندکس با سطوح سرمی ویتامین D وجودداشته باشدکه باید درمطالعات آینده باحجم نمونه بیشتر اثبات گردد.
اندکس اریتروپویتین
دیالیز خونی
هموگلوبین
25هیدروکسی ویتامین D
2015
05
22
162
166
https://mjms.mums.ac.ir/article_4537_e9e04411b1f22401bbf26c2d3f745e01.pdf