Clinical value of fluoroquinolone in the treatment of TB and MDR-TB

Document Type : Review article

Authors

1 MD of Microbiology, school of Medicine, Mashhad University of Medical Sciences , Mashhad, Iran

2 Department of Microbiology and virology, School of Medicine, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran

Abstract

Background: Tuberculosis is a major health problem in many developing countries. The disease is caused by Mycobacterium tuberculosis bacilli, for the treatment antibiotics such as isoniazid, rifampin, pyrazinamide and ethambutol are used, Due to the reduced activity of these antibiotics and increase the resistance and MDR strains around the world, need to consider antibiotics second phase of TB treatment and alternative therapies felt. Among the second phase of treatment drugs, fluoroquinolone are the most important drugs as the second phase of TB treatment because of high pharmoacokenetics and pharmaco dynamic properties , Broad activity against Mycobacterium tuberculosis and less side effects and toxicity. As currently only fluoroquinolone is approved by the World Health Organization to be used in the treatment of sensitive TB and proved that their use shortens the duration of treatment and improve results.
 Materials&Methods: In the present study, 170 Article about fluoroquinolone in the treatment of pulmonary tuberculosis and MDR-TB have been reviewed.
Results: According to the articles , fluoroquinolone are  the latest and most powerful drug classes used in the second phase of TB treatment and In addition to being effective in the treatment of MDR-TB, affordable alternative to antibiotics in the first phase standard diet. Among the members of this groupof antibiotics ,Moxifloxacin and levofloxacin of which have the greatest activity and Have higher activity than ofloxacinBut there ofloxacin higher safety
Conclusion: fluoroquinolone, as appropriate antibiotic for the treatment of MDR-TB as well as a better alternative to antibiotics in the first line.

Keywords

Full Text

بیماری سل از کهن ترین و شایعترین بیماری های عفونی شناخته شده برای انسان است که علیرغم پیشرفت های فراوان در زمینه درمان آن، هنوز هم به عنوان یکی از عمده ترین عوامل مرگ و میر ناشی از بیماری های عفونی در دنیا مطرح است. برآورد شده است که تاکنون یک سوم جمعیت جهان به باسیل مایکوباکتریوم توبرکلوزیس آلوده شده اند و در خطر ابتلا به بیماری سل قرار دارند. حدود 50 میلیون نفر از این افراد به نوع مقاوم این باسیل(MDR-TB) آلوده هستند (1).

استفاده نادرست از داروهای ضد سل، عدم پایبندی به درمان و مدیریت نامناسب، انطباق کم بیمار،غفلت از کنترل عفونت موجود در هوا، کیفیت پایین داروها و عوارض جانبی آنها و همراهی سل با بیماریهایی همچون HIV وسندروم ایمنی اکتسابی باعث ظهور هر چه بیشتر این مقاومت های دارویی شده است (14-1). حال با توجه به افزایش روز افزون این مقاومت ها، استراتژی های درمانی جدید برای مقابله با این شرایط ضروری می­باشد (11،2). لذا با درنظر گرفتن اینکه فلوروکوئینون­ها عوارض جانبی سمی کمتر، خواص فارماکوکنتیک و فارماکودینامیک بالاتر و فعالیت گسترده و قوی نسبت به آنتی بیوتیک های دیگر ضد سل دارند، اهمیت آنها قابل اجتناب نمی­باشد (10، 18-14).

هدف اصلی ما در مطالعه مروری حاضر بررسی اثرات درمانی حاصل از  به کار بردن فلوروکوئینونها (سیپروفلوکساسین، افلوکساسین، لوفلوکساسین، اسپارافلوکساسین و موکسی فلوکساسین) در درمانMDR –TB و جایگزینی این آنتی بیوتیک­ها با آنتی بیوتیک های خط اول درمان سل می­باشد.

روش کار

در مطالعه مروری حاضر، به منظور جمع آوری نتایج حاصل ازاستفاده فلوروکوئینون­ها در درمان MDR-TB و تاثیر جایگزینی این آنتی بیوتیک­ها با آنتی بیوتیک های رژیم استاندارد درمان سل، به پایگاه های اطلاعاتیgoogle scholar ،pubmed،  medlineمراجعه گردید به منظور جستجو ، از کلید واژه های لاتین فلوروکوئینون ، سل ، مقاومت آنتی بیوتیکی و برای جستجوی پیشرفته از واژه AND  وor استفاده گردید.

بحث

بیماری سل یک نگرانی جهانی رو به رشد است و در حال حاضر یکی از کشنده ترین بیماری های عفونی به شمار می­آید، با توجه به کاهش فعالیت آنتی بیوتیک های خط اول درمان سل و مقاومت نسبت به آنها (22-19) وهمچنین افزایش روز افزون شیوع سویه هایMDR-TB و XDR-TB (3) نیاز به آنتی بیوتیک جایگزین و آگاهی از مقاومت دارویی مایکو باکتریوم توبر کلوزیس در برنامه ریزی رژیم درمانی مناسب برای بیمار احساس می­شود.بدین منظور به بررسی مقاله های مربوطه پرداخته و با استناد به  170مقاله، فلوروکوئینون­ها را به دلایل زیر به عنوان آنتی بیوتیکی موثر در درمان سل در نظر گرفته­ایم و به بررسی مقاومت و اثرات استفاده از این آنتی بیوتیک­ها می­پردازیم (1, 14, 26-23).

فلوروکوئینون­ها جایگاه مهمی در کنترل عفونت باکتریایی دارند (27). به دلیل خواص فارماکوکنتیک و فارماکودینامیک بالاتر و فعالیت گسترده و عوارض جانبی و سمیت کمتر آنها، نسبت به دیگر آنتی بیوتیک ها، جایگزین خوبی جهت درمان سل به شمار می­آیند.آنتی بیوتیکهای موجود در این گروه سیپروفلوکساسین، گاتی فلوکساسین، لوفلوکساسین، افلوکساسین، اسپارافلوکساسین، موکسی فلوکساسین و ... می­باشند، که نقش عمده ای در پیشگیری از توسعه عوامل ضد میکروبی داشته و فعالیت های قابل توجهی در درمان سل دارند (10، 16-14، 29-28). از طرفی این گروه آنتی بیوتیکی، برای درمان سل حساس به دارو که قادر به تحمل داروهای فازاول نمی­باشند و نیز تقویت رژیم های درمانی سل مقاوم در برابر ایزونیازید و اتامبوتول مناسب می باشد  (9، 22-23، 30-39) و باعث کوتاه شدن طول مدت درمان و بازده درمانی مطلوب­تر می­شود (1، 10، 15-17، 28، 34، 36، 40 ) همچنین آن­ها قادرند به خوبی به صورت خوراکی جذب شده ودر ترشحات تنفسی در غلظت بالای سرم در داخل ماکروفاژ­ها متمرکز شوند (41).

 به طور کلی در نتیجه بررسی فلوروکوئینون ها، موکسی فلوکساسین ولوفلوکساسین به عنوان فعالترین فلوروکوئینونها در نظر گرفته شده اند (42-44). به طوریکه با استناد به 40 مقاله موکسی فلوکساسین به عنوان فعال­ترین فلوروکوئینون محسوب می­شود (45-47). موکسی فلوکساسین فعالیت مایکوباکتریوسیدال داشته و بزرگترین فعالیت استریل کنندگی را ایفا می­کند، به طوریکه رژیم حاوی این آنتی بیوتیک میزان کمی بالاتر نسبت به رژیم استاندارد، کشت خلط را در طی چند ماه تغییر داده (53-52) و باعث کوتاه شدن درمان سل  و تقویت درمان سل حساس به دارو می­شود (28، 50-58)، لذا جایگزین مناسبی برای آنتی بیوتیک­های خط اول به شمار می­آید (موکسی فلوکساسین + ریفامپین) (44، 58-59)،  به طوریکه جایگزینی موکسی فلوکساسین با اتامبوتول و ایزونیازید منجر به افزایش تغییر کشت خلط شده و جهت درمان سل مقاوم به ایزونیازید مناسب می­باشد (37، 60-64). ترکیبی از موکسی فلوکساسین، پرنامید و پیرازینامید نیز در برابر سل حساس به دارو توصیه می­شود (65). علاوه بر این رژیم حاوی ریفامپین و موکسی فلوکساسین برای درمان مننژیت سلی مفید بوده (66) و بنابراین موکسی فلوکساسین امیدوار کننده ترین آنتی بیوتیک ضد سل است که باعث کاهش مرگ ومیر می­شود (1، 7، 52-53، 67-69) و در دهه های اخیر رژیم درمانی حاوی موکسی فلوکساسین توصیه شده است (69-70) ودر حال تبدیل شدن به رژیم درمانی استاندارد بیماری سل است (71). در حالیکه، عود و شکست درمان، مرگ و عوارض جانبی اضافه شدن لوفلوکساسین به رژیم استاندارد نامشخص باقی مانده است (64).

 با این حال لوفلوکساسین برای پیشگیری سل در دریافت کنندگان کبد توصیه می­شود، اما به علت شیوع بالای تنوسینوویت، استفاده از آن به صورت تعلیق در آمده است (48، 72). مشخص شده است که عوارض جانبی این آنتی بیوتیک بیشتر از موکسی فلوکساسین می­باشد (43-45).

در نتیجه بررسی مقالاتی در ارتباط با گاتی فلوکساسین، اختلاف معنی داری بین رژیم حاوی این آنتی بیوتیک با رژیم استاندارد دیده نشده و بنابراین رژیم حاوی گاتی فلوکساسین در درمان سل اولیه امن بشمار می­رود (2). همچنین در بررسی مقالاتی مرتبط به افلوکساسین مشاهده شد که در رژیم حاوی افلوکساسین نیز با رژیم استاندارد تفاوت معنی داری وجود ندارد (64، 73-74)، با این حال این آنتی بیوتیک می­تواند به عنوان داروی جایگزین برای اتامبوتول در ترکیب با ایزونیازید و ریفامپین در نظر گرفته شود و به همراه سیپروفلوکساسین و پیرازینامید برای پیشگیری سل مورد استفاده قرارگیرد (75-76) با استناد به 4 مقاله آنتی بیوتیک دیگر ی از این خانواده به نام اسپارا فلوکساسین نیز به طور موثری بر علیه سل فعال می­باشد(42، 77) و مشخص شده که عملکرد آن بسیار شبیه به افلوکساسین می­باشد به طوریکه حتی تفاوت معنی داری بین آن دو دیده نشده است  (42، 74).

در حالی که در نتیجه حاصل از بررسی آنتی بیوتیک سیپروفلوکساسین مشخص شد که اختلاف آماری معنی داری در جایگزینی سیپروفلوکساسین و داروهای خط اول درمان نبوده است، حتی رژیم حاوی سیپرو فلوکساسین باعث عود مکرر شده و منجر به افزایش زمان لازم جهت تغییر کشت خلط می­شود به طوریکه حتی جایگزینی با اتامبوتول منجر به بروز بیشتر عوارض جانبی شده وافراد HIVمثبت نیز واکنش ضعیفی نسبت به آن نشان می­دهند (5، 73، 78) و زمانیکه سیپروفلوکساسین در ترکیب با پیرازینامید برای پیشگیری از سل مورد استفاده قرار می­گیرد، تحمل آن برای بیمار بسیار دشوارمی­باشد (76). در مقابل با استناد به 4 مقاله مورد مطالعه، فعالیت ضد باکتری سیپروفلوکساسین گزارش شده است (62، 79-81). و در رژیم ترکیبی به عنوان یک عامل استریل کننده عمل میکند و برای درمان سل مناسب بوده وهمچنین پاسخ باکتریولوژیک مطلوب در افراد تحت شیمی­درمانی نیز می­تواند ایجاد کند (81-82).

 در نهایت در نتیجه مقایسه فلوروکوئینون­ها مشخص شد که فعالیت لوفلوکساسین و اسپارافلوکساسین نسبت به افلوکساسین و سیپروفلوکساسین بیشترمی­باشد و مقاومت نسبت به اسپارافلوکساسین در مقابل دیگر فلوروکوئینون­ها کمتر می­باشد (45، 83-84).

با استناد به 18 مقاله فلوروکوئینون­ها به عنوان عامل بالقوه ایی جهت درمان سویه های[1]MDRوXDR[2] می­باشند(6, 11, 39, 64, 78, 84, 85-92) و به عنوان قوی ترین داروی خط دوم به شمار می­آیند (93-95)، به طوری که درمان پیشگیرانه حاصل از به کار بردن آن­ها باعث کاهش شیوع سل مقاوم به دارو و مرگ ومیر می­شود (45، 96-97). در بررسی اثر فلوروکوئینون­ها در درمان سلMDR و  XDRبدین نتیجه رسیدیم که لوفلوکساسین برای درمان  MDRوXDR  مقاوم به ایزونیازید مناسب می­باشد (98). از طرفی بر طبق بررسی انجام شده موکسی فلوکساسین نیز برای درمان MDR وXDR  مفید می­باشد (1، 43، 68،99)، به طوریکه حتی موکسی فلوکساسین نسبت به افلوکساسین که جزو اولین فلوروکوئینون­ها می­باشد، فعالیت بیشتری در درمان سل MDR نشان می­دهد (100) لذا زمانیکه مقاومت به فلوروکوئینون های نسل اول مانند افلوکساسین وجود دارد، استفاده از موکسی فلوکساسین توصیه می­شود (101)، با در نظر گرفتن اینکه افلوکساسین در درمان سل مقاوم یاXDR  (5-4، 102، 75، 77، 83، 89) وبیماران مقاوم در برابر فلوروکوئینون­ها بسیار موثر عمل می­کند (89). اسپارافلوکساسین در همراهی با کانامایسین و اتیونامید اثر بخشی و ایمنی مطلوب تری در برابر سل MDRنشان می­دهد (105).

با این حال مقاومت نسبت به فلوروکوئینون­ها نیز دیده شده است که تنها جهش اثبات شده، برای مقاومت به این آنتی بیوتیک­ها درDNAجیراز می­باشد.تعویض اسیدآمینه در هر دو زیر واحدA و B آنزیم (54, 59-57, 68-67, 71, 106-103, 109-107, 127-120، 131) این مقاومت را باعث شده، درحالیکه جهش در gyrA شایع­تر بوده و بیشتر در کدون­های 94، 91، 90  رخ می­دهد(57، 87، 124، 131-133). به طور کلیgyrA سطع بالاتری از مقاومت را ایجاد می­کند (58, 59)که این مقاومت­ها به صورت خود به خود، به علت اجرای ناقص برنامه کنترل سل (4، 76)، درمان قبلی و شکست در آن، درمان ضعیفMDR  و تماس با مهاجران دارای سل مقاوم ایجاد شده است (119). همچنین (Bulloch, (2013 #2)استفاده تجربی فلوروکوئینون برای درمان پنومونی اکتسابی از جامعه و درمان بیماری­های باکتریایی دیگر می­تواند باعث تاخیر در تشخیص سل شده و منجر به ایجاد مقاومت نسبت به فلوروکوئینونها شود(12، 36-37، 92، 113-117). خطر اصلی زمانی است که فلوروکوئینون­ها برای درمان علائم تنفسی غیر سل استفاده شوند(37, 53, 118) که این عوامل باعث توسعه XDRخواهند شد (13). با این وجود قابل ذکر می­باشد که مقاومت نسبت به فلوروکوئینون­ها همچنان بسیار کم است (109،48). امروزه به منظور بررسی تشخیص سریع مقاومت به این آنتی بیوتیک هاتعیین توالی مقاومت کوئینون­ها (QRDR) صورت می­پذیرد (45، 106، 121، 126، 132). حال به منظور ممانعت از ظهور مقاومت به فلوروکوئینون­ها در طول درمان بیماری های مایکوباکتریوم، این داروها باید همیشه در ترکیب با حداقل یک عامل فعال دیگر و تنها زمانی که داروی جایگزین موثر در دسترس نیست به کار روند (40، 77)، زیرا محدودیت استفاده از فلوروکوئینون­ها ایجاد مقاومت را کاهش می­دهد(37، 108).

با وجود اطلاعات دلگرم کننده هنوز سمیت این دسته آنتی بیوتیک­ها در مفاصل تحمل کننده وزن در کودکان مورد بحث است. استفاده از آن در کودکان تهدید کننده زندگی و پر هزینه بوده (16-17) و ممکن است ایجاد آرتروپاتی کند، اما اطلاعات در دسترس  هنوز هیچ آرتروپاتی و محدودیت شدید و اثرات جانبی جدی در کودکان نشان نداده است (45). محدودیت دیگر مصرف فلوروکوئینون­ها درکودکان مبتلا به فیبروزکیستیک می­باشد (134). باید به این نکته توجه داشت، با وجود اینکه عوارض جانبی فلوروکوئینون­ها کم بوده اما از نظر بالینی خصوصا در افراد مسن، افراد با اختلالات قند خون، بیماران کلیوی، کبدی و افراد در معرض خطر حوادث قلبی و عروقی مهم می­باشند (15)، هم چنین درمان ضد سل با فلوروکوئینون برای بیمارانی که دارای بیماری زمینه ای و کاهش آلبومین می­باشند، نتیجه ضعیف به همراه داشته است (116).

نتیجه گیری:

با توجه به داده­های بدست آمده فلوروکوئینون­ها می­توانند جایگزین خوبی برای آنتی بیوتیک های خط اول باشند و برای درمان سل MDRوXDR  استفاده شوند و از بین فلوروکوئینون­ها موکسی فلوکساسین قویترین و مناسب ترین فلوروکوئینون برای درمان سل می­باشد. اما به دلیل ایمنی کمتری که نسبت به افلوکساسین و سیپروفلوکساسین می­باشد از آن در درمان استفاده نمی­شود.


[1]توسط گونه های مایکوباکتریوم توبرکلوزیس مقاوم در برابر حداقل دو داروی ضد سل فاز اول (به عنوان مثال، ایزونیازید و ریفامپین) ایجاد می شود.

[2]به عنوان سل مقاوم به ایزونیازید، ریفامپین، فلوروکوئینون ها و آمینوگلیگوزید ها در نظر گرفته می شود.

References

1. Wilson JW, Tsukayama DT. Extensively drug-resistant tuberculosis: principles of resistance, diagnosis, and management. Mayo Clin Proc 2016; 91:482-95.
2. Ruan Q, Liu Q, Sun F, Shao L, Jin J, Yu S, et al. Moxifloxacin and gatifloxacin for initial therapy of tuberculosis: a meta-analysis of randomized clinical trials. Emerg Microb Infect 2016; 5:e12.
3. Cegielski JP, Kurbatova E, van der Walt M, Brand J, Ershova J, et al. Multidrug-resistant tuberculosis treatment outcomes in relation to treatment and initial versus acquired second-line drug resistance. Clin Infect Dis 2015; 62:418-30.
4. Caminero JA. Likelihood of generating MDR-TB and XDR-TB under adequate National Tuberculosis Control Programme implementation. T Int J Tuberc Lung Dis 2008; 12:869-77.
5. Matteelli A, Roggi A, Carvalho AC. Extensively drug-resistanttuberculosis: epidemiology and management. Clin Epidemiol 2014; 6:111-8.
6. Chang KC, Yew WW. Management of difficult multidrug‐resistant tuberculosis and extensively drug‐resistant tuberculosis: update 2012. Respirology 2013; 18:8-21.
7. Gillespie SH. The role of moxifloxacin in tuberculosis therapy. Eur Respir Rev 2016; 25:19-28.
8. Daley CL, Caminero JA. Management of multidrug resistant tuberculosis. Semin Respir Crit Care Med 2013; 34:44-59.
9. Moadebi S, Harder CK, Fitzgerald MJ, Elwood KR, Marra F. Fluoroquinolones for the treatment of pulmonary tuberculosis. Drugs 2007; 67:2077-99.
10. De Souza MV, Vasconcelos TR, Almeida MV, Cardoso SH. Fluoroquinolones: an important class of antibiotics against tuberculosis. Curr Med Chem 2006; 13:455-63.
11. Yew WW, Koh WJ. Emerging strategies for the treatment of pulmonary tuberculosis: promise and limitations? Korean J Intern Med 2016; 31:15-29.
12. Ginsberg A, Spigelman M. New drugs for tuberculosis. Tuberculosis: The Essentials; 2005.
13. Ignatyeva O, Balabanova Y, Nikolayevskyy V, Koshkarova E, Radiulyte B, Davidaviciene E, et al. Resistance profile and risk factors of drug resistant tuberculosis in the Baltic countries. Tuberculosis 2015; 95:581-8.
14. Bulloch MN. Incorporation of fluoroquinolones in the tuberculosis treatment regimen. Int J Med Biol Front 2013; 19:1.
15. Iannini PB. The safety profile of moxifloxacin and other fluoroquinolones in special patient populations. Curr Med Res Opin 2007; 23:1403-13.
16. Bacci C, Galli L, de Martino M, Chiappini E. Fluoroquinolones in children: update of the literature. J Chemother 2015; 27:257-65.
17. Principi N, Esposito S. Appropriate use of fluoroquinolones in children. Int J Antimicrob Agents 2015; 45:341-6.
18. Falzon D, Gandhi N, Migliori GB, Sotgiu G, Cox H, Holtz TH, et al. Resistance to fluoroquinolones and second-line injectable drugs: impact on MDR-TB outcomes. Eur Respirat J 2012; 25:1-24.
19. De Souza MV, Vasconcelos TR, Almeida MV, Cardoso SH. Fluoroquinolones: an important class of antibiotics against tuberculosis. Curr Med Chem 2006; 13:455-63.
20. Moadebi S, Harder CK, Fitzgerald MJ, Elwood KR, Marra F. Fluoroquinolones for the treatment of pulmonary tuberculosis. Drugs 2007; 67:2077-99.
21. Lowther J, Bryskier A. Fluoroquinolones and tuberculosis. Exp Opin Investigat Drugs 2002; 11:233-58.
22. Berning SE. The role of fluoroquinolones in tuberculosis today. Drugs 2001; 61:9-18.
23. Low DE. Fluoroquinolones for treatment of community-acquired pneumonia and tuberculosis: putting the risk of resistance into perspective. Clin Infect Dis 2009; 48:1361-3.
24. O'brien RJ. Development of fluoroquinolones as first-line drugs for tuberculosis—at long last! Am J Respirat Crit Care Med 2003; 168:1266-8.
25. Thee S, Garcia-Prats AJ, Donald PR, Hesseling AC, Schaaf HS. Fluoroquinolones for the treatment of tuberculosis in children. Tuberculosis 2015; 95:229-45.
26. Ziganshina LE, Titarenko AF, Davies GR. Fluoroquinolones for treating tuberculosis (presumed drug‐sensitive). New York: The Cochrane Library; 2013.
27. Gillespie SH, Kennedy N. Fluoroquinolones: a new treatment for tuberculosis? Int J Tuberculosis Lung Dis 1998; 2:265-71.
28. Falzon D, Gandhi N, Migliori GB, Sotgiu G, Cox H, Holtz TH, et al. Resistance to fluoroquinolones and second-line injectable drugs: impact on MDR-TB outcomes. Eur Respirat J 2012; 25:1-24.
29. Principi N, Esposito S. Appropriate use of fluoroquinolones in children. Int J Antimicrob Agents 2015; 45:341-6.
30. Ruan Q, Liu Q, Sun F, Shao L, Jin J, Yu S, et al. Moxifloxacin and gatifloxacin for initial therapy of tuberculosis: a meta-analysis of randomized clinical trials. Emerg Microb Infect 2016; 5:e12.
31. Lee H, Jeong BH, Park HY, Jeon K, Huh HJ, Lee NY, et al. Treatment outcomes with fluoroquinolone-containing regimens for isoniazid-resistant pulmonary tuberculosis. Antimicrob Agents Chemother 2016; 60:471-7.
32. Ginsburg AS, Grosset JH, Bishai WR. Fluoroquinolones, tuberculosis, and resistance. Lancet Infect Dis 2003; 3:432-42.
33. Hu Y, Coates AR, Mitchison DA. Sterilizing activities of fluoroquinolones against rifampin-tolerant populations of Mycobacterium tuberculosis. Antimicrob Agents Chemother 2003; 47:653-7.
34. O'brien RJ. Development of fluoroquinolones as first-line drugs for tuberculosis—at long last! Am J Respirat Crit Care Med 2003; 168:1266-8.
35. Ho J, Jelfs P, Sintchenko V. Fluoroquinolone resistance in non-multidrug-resistant tuberculosis—a surveillance study in New South Wales, Australia, and a review of global resistance rates. Int J Infect Dis 2014; 26:149-53.
36. Ginsburg AS, Hooper N, Parrish N, Dooley KE, Dorman SE, Booth J, et al. Fluoroquinolone resistance in patients with newly diagnosed tuberculosis. Clin Inf Dis 2003; 37:1448-52.
37. Takiff H, Guerrero E. Current prospects for the fluoroquinolones as first-line tuberculosis therapy. Antimicrob Agents Chemother 2011; 55:5421-9.
38. Yew WW, Koh WJ. Emerging strategies for the treatment of pulmonary tuberculosis: promise and limitations? Korean J Intern Med 2016; 31:15-29.
39. Jabeen K, Shakoor S, Hasan R. Fluoroquinolone-resistant tuberculosis: implications in settings with weak healthcare systems. Int J Infect Dis 2015; 32:118-23.
40. Bulloch MN. Incorporation of fluoroquinolones in the tuberculosis treatment regimen. Int J Med Biol Frontiers 2013; 19:1.
41. Gillespie SH, Kennedy N. Fluoroquinolones: a new treatment for tuberculosis? Int J Tuberculosis Lung Dis 1998; 2:265-71.
42. Rodrıguez JC, Ruiz M, Climent A, Royo G. In vitro activity of four fluoroquinolones against Mycobacterium tuberculosis. Int J Antimicrob Agents 2001; 17:229-31.
43. Kang YA, Shim TS, Koh WJ, Lee SH, Lee CH, Choi JC, et al. Choice between levofloxacin and moxifloxacin and multidrug-resistant tuberculosis treatment outcomes. Ann Am Thor Soc 2016; 13:364-70.
44. O'brien RJ. Development of fluoroquinolones as first-line drugs for tuberculosis—at long last! Am J Respirat Crit Care Med 2003; 168:1266-8.
45. Thee S, Garcia-Prats AJ, Donald PR, Hesseling AC, Schaaf HS. Fluoroquinolones for the treatment of tuberculosis in children. Tuberculosis 2015; 95:229-45.
46. Anand RS, Somasundaram S, Doble M, Paramasivan CN. Docking studies on novel analogues of 8 methoxy fluoroquinolones against GyrA mutants of Mycobacterium tuberculosis. BMC Struct Biol 2011; 11:47.
47. Ruiz-Serrano MJ, Alcalá L, Martínez L, Díaz M, Marín M, González-Abad MJ, et al. In vitro activities of six fluoroquinolones against 250 clinical isolates of mycobacterium tuberculosissusceptible or resistant to first-line antituberculosis drugs. Antimicrob Agents Chemother 2000; 44:2567-8.
48. Poissy J, Aubry A, Fernandez C, Lott MC, Chauffour A, Jarlier V, et al. Should moxifloxacin be used for the treatment of extensively drug-resistant tuberculosis? An answer from a murine model. Antimicrob Agents Chemother 2010; 54:4765-71.
49. Rodrıguez JC, Ruiz M, Climent A, Royo G. In vitro activity of four fluoroquinolones against Mycobacterium tuberculosis. Int J Antimicrob Agents 2001; 17:229-31.
50. Pletz MW, De Roux A, Roth A, Neumann KH, Mauch H, Lode H. Early bactericidal activity of moxifloxacin in treatment of pulmonary tuberculosis: a prospective, randomized study. Antimicrob Agents Chemother 2004; 48:780-2.
51. Hu Y, Coates AR, Mitchison DA. Sterilizing activities of fluoroquinolones against rifampin-tolerant populations of Mycobacterium tuberculosis. Antimicrob Agents Chemother 2003; 47:653-7.
52. Ssengooba W, Meehan CJ, Lukoye D, Kasule GW, Musisi K, Joloba ML, et al. Whole genome sequencing to complement tuberculosis drug resistance surveys in Uganda. Infect Genet Evol 2016; 40:8-16.
53. Li D, Wang T, Shen S, Cheng S, Yu J, Zhang Y, et al. Effects of fluroquinolones in newly diagnosed, sputum-positive tuberculosis therapy: a systematic review and network meta-analysis. PloS One 2015; 10:e0145066.
54. Kocagöz T, Hackbarth CJ, Unsal I, Rosenberg EY, Nikaido H, Chambers HF. Gyrase mutations in laboratory-selected, fluoroquinolone-resistant mutants of Mycobacterium tuberculosis H37Ra. Antimicrob Agents Chemother 1996; 40:1768-74.
55. Gosling RD, Uiso LO, Sam NE, Bongard E, Kanduma EG, Nyindo M, et al. The bactericidal activity of moxifloxacin in patients with pulmonary tuberculosis. Am J Respirat Crit Care Med 2003; 168:1342-5.
56. Li SY, Irwin SM, Converse PJ, Mdluli KE, Lenaerts AJ, Nuermberger EL. Evaluation of moxifloxacin-containing regimens in pathologically distinct murine tuberculosis models. Antimicrob Agents Chemother 2015; 59:4026-30.
57. Aldred KJ, Blower TR, Kerns RJ, Berger JM, Osheroff N. Fluoroquinolone interactions with Mycobacterium tuberculosis gyrase: enhancing drug activity against wild-type and resistant gyrase. Proc Natl Acad Sci 2016; 113:E839-46.
58. Mayer C, Takiff H. The molecular genetics of fluoroquinolone resistance in Mycobacterium tuberculosis. Molecular genetics of mycobacteria. 2nd ed. New York: American Society of Microbiology; 2014.
59. Pantel A, Petrella S, Matrat S, Brossier F, Bastian S, Reitter D, et al. DNA gyrase inhibition assays are necessary to demonstrate fluoroquinolone resistance secondary to gyrB mutations in Mycobacterium tuberculosis. Antimicrob Agents Chemother 2011; 55:4524-9.
60. Veziris N, Truffot-Pernot C, Aubry A, Jarlier V, Lounis N. Fluoroquinolone-containing third-line regimen against Mycobacterium tuberculosis in vivo. Antimicrob Agents Chemother 2003; 47:3117-22.
61. Lee WY, Ling M, Anderson G, Achawal S, Thaker HK. Isoniazid-resistant intracranial tuberculoma treated with a combination of moxifloxacin and first-line anti-tuberculosis medication. J Med Microbiol 2011; 60:1550-2.
62. Fouad M, Gallagher JC. Moxifloxacin as an alternative or additive therapy for treatment of pulmonary tuberculosis. Ann Pharmacother 2011; 45:1439-44.
63. Lee WY, Ling M, Anderson G, Achawal S, Thaker HK. Isoniazid-resistant intracranial tuberculoma treated with a combination of moxifloxacin and first-line anti-tuberculosis medication. J Med Microbiol 2011; 60:1550-2.
64. Ziganshina LE, Titarenko AF, Davies GR. Fluoroquinolones for treating tuberculosis (presumed drug‐sensitive). New York: The Cochrane Library; 2013.
65. Dawson R, Diacon AH, Everitt D, van Niekerk C, Donald PR, Burger DA, et al. Efficiency and safety of the combination of moxifloxacin, pretomanid (PA-824), and pyrazinamide during the first 8 weeks of antituberculosis treatment: a phase 2b, open-label, partly randomised trial in patients with drug-susceptible or drug-resistant pulmonary tuberculosis. Lancet 2015; 385:1738-47.
66. te Brake L, Dian S, Ganiem AR, Ruesen C, Burger D, Donders R, et al. Pharmacokinetic/pharmacodynamic analysis of an intensified regimen containing rifampicin and moxifloxacin for tuberculous meningitis. Int J Antimicrob Agents 2015; 45:496-503.
67. Lata M, Sharma D, Deo N, Kumar Tiwari P, Bisht D, et al. Proteome analysis of ofloxacin and moxifloxacin induced Mycobacterium tuberculosis isolates by proteomic approach. Protein Pept Lett 2015; 22:362-71.
68. Poissy J, Aubry A, Fernandez C, Lott MC, Chauffour A, Jarlier V, et al. Should moxifloxacin be used for the treatment of extensively drug-resistant tuberculosis? An answer from a murine model. Antimicrob Agents Chemother 2010; 54:4765-71.
69. Gillespie SH. The role of moxifloxacin in tuberculosis therapy. Eur Respirat Rev 2016; 25:19-28.
70. Ssengooba W, Meehan CJ, Lukoye D, Kasule GW, Musisi K, Joloba ML, et al. Whole genome sequencing to complement tuberculosis drug resistance surveys in Uganda. Infect Genet Evol 2016; 40:8-16.
71. Willby M, Sikes RD, Malik S, Metchock B, Posey JE. Correlation between GyrA substitutions and ofloxacin, levofloxacin, and moxifloxacin cross-resistance in Mycobacterium tuberculosis. Antimicrob Agents Chemother 2015; 59:5427-34.
72. Torre-Cisneros J, San-Juan R, Rosso-Fernández CM, Silva JT, Muñoz-Sanz A, Muñoz P, et al. Tuberculosis prophylaxis with levofloxacin in liver transplant patients is associated with
a high incidence of tenosynovitis: safety analysis of a multicenter randomized trial. Clin Infect Dis 2015; 60:1642-9.
73. Ziganshina LE, Squire SB. Fluoroquinolones for treating tuberculosis. Cochrane Database Syst Rev 2008; 1:CD004795.
74. Ziganshina LE, Squire SB. Fluoroquinolones for treating tuberculosis. Cochrane Database Syst Rev 2008; 1:CD004795.
75. Kohno S, Koga H, Kaku M, Maesaki S, Hara K. Prospective comparative study of ofloxacin or ethambutol for the treatment of pulmonary tuberculosis. Chest 1992; 102:1815-8.
76. Berning SE. The role of fluoroquinolones in tuberculosis today. Drugs 2001; 61:9-18.
77. Alangaden GJ, Bone SA. The clinical use of fluoroquinolones for the treatment of mycobacterial diseases. Clin Infect Dis 1997; 25:1213-21.
78. Kennedy N, Berger L, Curram J, Fox R, Gutmann J, Kisyombe GM, et al. Randomized controlled trial of a drug regimen that includes ciproftoxacin for the treatment of pulmonary tuberculosis. Clin Infect Dis 1996; 22:827-33.
79. te Brake L, Dian S, Ganiem AR, Ruesen C, Burger D, Donders R, et al. Pharmacokinetic/pharmacodynamic analysis of an intensified regimen containing rifampicin and moxifloxacin for tuberculous meningitis. Int J Antimicrob Agents 2015; 45:496-503.
80. Yew WW, Piddock LJ, Li MS, Lyon D, Chan CY, Cheng AF. In-vitro activity of quinolones and macrolides against mycobacteria. J Antimicrob Chemother 1994; 34:343-51.
81. Kennedy N, Fox R, Kisyombe GM, Saruni AO, Uiso LO, Ramsay AR, et al. Early bactericidal and sterilizing activities of ciprofloxacin in pulmonary tuberculosis. Am J Respirat Crit Care Med 1993; 148:1547-51.
82. Mohanty KC, Dhamgaye TM. Controlled trial of ciprofloxacin in short-term chemotherapy for pulmonary tuberculosis. Chest 1993; 104:1194-8.
83. Ji B, Lounis N, Truffot-Pernot C, Grosset J. In vitro and in vivo activities of levofloxacin against Mycobacterium tuberculosis. Antimicrob Agents Chemother 1995; 39:1341-4.
84. Yew WW, Chan CK, Chau CH, Tam CM, Leung CC, Wong PC, et al. Outcomes of patients with multidrug-resistant pulmonary tuberculosis treated with ofloxacin/levofloxacin-containing regimens. Chest 2000; 117:744-51.
85. Sotgiu G, Migliori GB. Facing multi-drug resistant tuberculosis. Pulm Pharmacol Ther 2015; 32:144-8.
86. Tseng YT, Chuang YC, Shu CC, Hung CC, Hsu CF, Wang JY. Empirical use of fluoroquinolones improves the survival of critically ill patients with tuberculosis mimicking severe pneumonia. Crit Care 2012; 16:R207.
87. Niward K, Ängeby K, Chryssanthou E, Paues J, Bruchfeld J, Jureen P, et al. Susceptibility testing breakpoints for Mycobacterium tuberculosis categorize isolates with resistance mutations in gyrA as susceptible to fluoroquinolones: implications for MDR-TB treatment and the definition of XDR-TB. J Antimicrob Chemother 2015; 71:333-8.
88. Yuen CM, Kurbatova EV, Tupasi T, Caoili JC, Van Der Walt M, Kvasnovsky C, et al. Association between regimen composition and treatment response in patients with multidrug-resistant tuberculosis: a prospective cohort study. PLoS Med 2015; 12:e1001932.
89. Jacobs MR. Activity of quinolones against mycobacteria. Drugs 1999; 58:19-22.
90. Lowther J, Bryskier A. Fluoroquinolones and tuberculosis. Exp Opin Investigat Drugs 2002; 11:233-58.
91. Migliori GB, Lange C, Girardi E, Centis R, Besozzi G, Kliiman K, et al. Fluoroquinolones: are they essential to treat multidrug-resistant tuberculosis? Eur Respirat J 2008; 31:904-5.
92. Huang TS, Kunin CM, Shin-Jung Lee S, Chen YS, Tu HZ, Liu YC. Trends in fluoroquinolone resistance of Mycobacterium tuberculosis complex in a Taiwanese medical centre: 1995–2003. J Antimicrob Chemother 2005; 56:1058-62.
93. Malik S, Willby M, Sikes D, Tsodikov OV, Posey JE. New insights into fluoroquinolone resistance in Mycobacterium tuberculosis: functional genetic analysis of gyrA and gyrB mutations. PloS One 2012; 7:e39754.
94. Aldred KJ, Blower TR, Kerns RJ, Berger JM, Osheroff N. Fluoroquinolone interactions with Mycobacterium tuberculosis gyrase: enhancing drug activity against wild-type and resistant gyrase. Proc Natl Acad Sci 2016; 113:E839-46.
95. Ahmad N, Javaid A, Sulaiman SA, Ming LC, Ahmad I, Khan AH. Resistance patterns, prevalence, and predictors of fluoroquinolones resistance in multidrug resistant tuberculosis patients. Braz J Infect Dis 2016; 20:41-7.
96. Fox GJ, Oxlade O, Menzies D. Fluoroquinolone therapy for the prevention of multidrug-resistant tuberculosis in contacts. A cost-effectiveness analysis. Am J Respirat Crit Care Med 2015; 192:229-37.
97. Hoffner SE, Gezelius L, Olsson-Liljequist B. In-vitro activity of fluorinated quinolones and macrolides against drug-resistant Mycobacterium tuberculosis. J Antimicrob Chemother 1997; 40:885-8.
98. Lee H, Jeong BH, Park HY, Jeon K, Huh HJ, Lee NY, et al. Treatment outcomes with fluoroquinolone-containing regimens for isoniazid-resistant pulmonary tuberculosis. Antimicrob Agents Chemother 2016; 60:471-7.
99. Trieu L, Proops DC, Ahuja SD. Moxifloxacin prophylaxis against MDR TB, New York, New York, USA. Emerg Infect Dis 2015; 21:500.
100. Zvada SP, Denti P, Sirgel FA, Chigutsa E, Hatherill M, Charalambous S, et al. Moxifloxacin population pharmacokinetics and model-based comparison of efficacy between moxifloxacin and ofloxacin in African patients. Antimicrob Agents Chemother 2014; 58:503-10.
101. Poissy J, Aubry A, Fernandez C, Lott MC, Chauffour A, Jarlier V, et al. Should moxifloxacin be used for the treatment of extensively drug-resistant tuberculosis? An answer from a murine model. Antimicrob Agents Chemother 2010; 54:4765-71.
102. Yew WW, Kwan SY, Ma WK, Khin MA, Chan PY. In-vitro activity of ofloxacin against Mycobacterium tuberculosis and its clinical efficacy in multiply resistant pulmonary tuberculosis. J Antimicrob Chemother 1990; 26:227-36.
103. Yew WW, Lee J, Wong PC, Kwan SY. Tolerance of ofloxacin in the treatment of pulmonary tuberculosis in presence of hepatic dysfunction. Int J Clin Pharmacol Res 1992; 12:173-8.
104. Kennedy N, Berger L, Curram J, Fox R, Gutmann J, Kisyombe GM, et al. Randomized controlled trial of a drug regimen that includes ciproftoxacin for the treatment of pulmonary tuberculosis. Clin Infect Dis 1996; 22:827-33.
105. Yew WW, Chau CH, Tupasi TE, Singla R, Gupta S, Gupta R, et al. Utility of fluoroquinolones in multidrug-resistant tuberculosis (MDR-TB)-a balanced view? Int J Tuberc Lung Dis 2002; 6:174-5.
106. Malik S, Willby M, Sikes D, Tsodikov OV, Posey JE. New insights into fluoroquinolone resistance in Mycobacterium tuberculosis: functional genetic analysis of gyrA and gyrB mutations. PloS One 2012; 7:e39754.
107. Tagliani E, Cabibbe AM, Miotto P, Borroni E, Toro JC, Mansjö M, et al. Diagnostic performance of the new version (v2. 0) of GenoType MTBDRsl assay for detection of resistance to fluoroquinolones and second-line injectable drugs: a multicenter study. J Clin Microbiol 2015; 53:2961-9.
108. Ahmad N, Javaid A, Sulaiman SA, Ming LC, Ahmad I, Khan AH. Resistance patterns, prevalence, and predictors of fluoroquinolones resistance in multidrug resistant tuberculosis patients. Braz J Infect Dis 2016; 20:41-7.
109. Surcouf C, Heng S, Pierre-Audigier C, Cadet-Daniel V, Namouchi A, Murray A, et al. Molecular detection of fluoroquinolone-resistance in multi-drug resistant tuberculosis in Cambodia suggests low association with XDR phenotypes. BMC Infect Dis 2011; 11:255.
110. Ahmad S, Mokaddas E. Current status and future trends in the diagnosis and treatment of drug-susceptible and multidrug-resistant tuberculosis. J Infect Public Health 2014; 7:75-91.
111. Kamal SM, Hossain A, Sultana S, Begum V, Haque N, Ahmed J, et al. Anti-tuberculosis drug resistance in Bangladesh: reflections from the first nationwide survey. Int J Tuberc Lung Dis 2015; 19:151-6. .
112. Mirza IA, Khan FA, Khan KA, Satti L, Ghafoor T, Fayyaz M. Extensively and pre-extensively drug resistant tuberculosis in clinical isolates of multi-drug resistant tuberculosis using classical second line drugs (levofloxacin and amikacin). J Coll Physicians Surg Pak 2015; 25:337-41.
113. Shen GH, Tsao TC, Kao SJ, Lee JJ, Chen YH, Hsieh WC, et al. Does empirical treatment of community-acquired pneumonia with fluoroquinolones delay tuberculosis treatment and result in fluoroquinolone resistance in Mycobacterium tuberculosis? Controversies and solutions. Int J Antimicrob Agents 2012; 39:201-5.
114. Low DE. Fluoroquinolones for treatment of community-acquired pneumonia and tuberculosis: putting the risk of resistance into perspective. Clin Infect Dis 2009; 48:1361-3.
115. Van Der Heijden YF, Maruri F, Holt E, Mitchel E, Warkentin J, Sterling TR. A comparison of interview methods to ascertain fluoroquinolone exposure before tuberculosis diagnosis. Epidemiol Infect 2015; 143:960-5.
116. Wang JY, Hsueh PR, Jan IS, Lee LN, Liaw YS, Yang PC, et al. Empirical treatment with a fluoroquinolone delays the treatment for tuberculosis and is associated with a poor prognosis in endemic areas. Thorax 2006; 61:903-8.
117. Ho J, Jelfs P, Sintchenko V. Fluoroquinolone resistance in non-multidrug-resistant tuberculosis—a surveillance study in New South Wales, Australia, and a review of global resistance rates. Int J Infect Dis 2014; 26:149-53.
118. Ho J, Jelfs P, Sintchenko V. Fluoroquinolone resistance in non-multidrug-resistant tuberculosis—a surveillance study in New South Wales, Australia, and a review of global resistance rates. Int J Infect Dis 2014; 26:149-53.
119. Chang KC, Yew WW, Chan RC. Rapid assays for fluoroquinolone resistance in Mycobacterium tuberculosis: a systematic review and meta-analysis. J Antimicrob Chemother 2010; 65:1551-61.
120. Pantel A, Petrella S, Veziris N, Brossier F, Bastian S, Jarlier V, et al. Extending the definition of the GyrB quinolone resistance-determining region in Mycobacterium tuberculosis DNA gyrase for assessing fluoroquinolone resistance in M. tuberculosis. Antimicrob Agents Chemother 2012; 56:1990-6.
121. Farhat MR, Jacobson KR, Franke MF, Kaur D, Sloutsky A, Mitnick CD, et al. Gyrase mutations are associated with variable levels of fluoroquinolone resistance in Mycobacterium tuberculosis. J Clin Microbiol 2016; 54:727-33.
122. Coeck N, de Jong BC, Diels M, de Rijk P, Ardizzoni E, Van Deun A, et al. Correlation of different phenotypic drug susceptibility testing methods for four fluoroquinolones in Mycobacterium tuberculosis. J Antimicrob Chemother 2016; 71:1233-40.
123. Nosova EY, Bukatina AA, Isaeva YD, Makarova MV, Galkina KY, Moroz AM. Analysis of mutations in the gyrA and gyrB genes and their association with the resistance of Mycobacterium tuberculosis to levofloxacin, moxifloxacin and gatifloxacin. J Med Microbiol 2013; 62:108-13.
124. Singh P, Jain A, Dixit P, Prakash S, Jaiswal I, Venkatesh V, et al. Prevalence of gyrA and B gene mutations in fluoroquinolone-resistant and-sensitive clinical isolates of Mycobacterium tuberculosis and their relationship with MIC of ofloxacin. J Antibiot 2015; 68:63.
125. Chopra S, Matsuyama K, Tran T, Malerich JP, Wan B, Franzblau SG, et al. Evaluation of gyrase B as a drug target in Mycobacterium tuberculosis. J Antimicrob Chemother 2011; 67:415-21.
126. Maruri F, Sterling TR, Kaiga AW, Blackman A, van der Heijden YF, Mayer C, et al. A systematic review of gyrase mutations associated with fluoroquinolone-resistant Mycobacterium tuberculosis and a proposed gyrase numbering system. J Antimicrob Chemother 2012; 67:819-31.
127. Alangaden GJ, Manavathu EK, Vakulenko SB, Zvonok NM, Lerner SA. Characterization of fluoroquinolone-resistant mutant strains of Mycobacterium tuberculosis selected in the laboratory and isolated from patients. Antimicrob Agents Chemother 1995; 39:1700-3.
128. Kontsevaya I, Mironova S, Nikolayevskyy V, Balabanova Y, Mitchell S, Drobniewski F. Evaluation of two molecular assays for rapid detection of Mycobacterium tuberculosis resistance to fluoroquinolones in high-tuberculosis and-multidrug-resistance settings. J Clin Microbiol 2011; 49:2832-7.
129. Anand RS, Somasundaram S, Doble M, Paramasivan CN. Docking studies on novel analogues of 8 methoxy fluoroquinolones against GyrA mutants of Mycobacterium tuberculosis. BMC Struct Biol 2011; 11:47.
130. An DD, Duyen NT, Lan NT, Ha DT, Kiet VS, Chau NV, et al. Beijing genotype of Mycobacterium tuberculosis is significantly associated with high-level fluoroquinolone resistance in Vietnam. Antimicrob Agents Chemother 2009; 53:4835-9.
131. Chang KC, Yew WW, Sotgiu G. Clinical research in the treatment of tuberculosis: current status and future prospects. Int J Tuberc Lung Dis 2015; 19:1417-27.
132. Avalos E, Catanzaro D, Catanzaro A, Ganiats T, Brodine S, Alcaraz J, et al. Frequency and geographic distribution of gyrA and gyrB mutations associated with fluoroquinolone resistance in clinical Mycobacterium tuberculosis isolates: a systematic review. PLoS One 2015; 10:e0120470.
133. Zhu C, Zhang Y, Shen Y, Siu GK, Wu W, Qian X, et al. Molecular characterization of fluoroquinolone-resistant Mycobacterium tuberculosis clinical isolates from Shanghai, China. Diag Microbiol Infect Dis 2012; 73:260-3.
134. Van Der Heijden YF, Maruri F, Holt E, Mitchel E, Warkentin J, Sterling TR. A comparison of interview methods to ascertain fluoroquinolone exposure before tuberculosis diagnosis. Epidemiol Infect 2015; 143:960-5.
 
medical journal of mashhad university of medical sciences
Volume 60, Issue 5
November and December 2017
Pages 714-726

Files

Share

How to cite

Statistics