اثربخشی کیفیت زندگی درمانی بر فرسودگی زناشویی و پریشانی روان‌شناختی زنان نابارور

نویسندگان

1 کارشناسی ارشد روان‌شناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اهر، اهر، ایران.

2 دانشجوی کارشناسی ارشد مشاره خانواده، موسسه آموزش عالی صفاهان، اصفهان، ایران.

چکیده

مقدمه: ناباروری، آسیب‌های روان‌شناختی و هیجانی فراوانی برای زنان نابارو ایجاد می‌کند که ضروری است با بکارگیری درمان‌های روان‌شناختی مناسب نسبت به کاهش این آسیب‌ها اقدام شود. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی کیفیت زندگی درمانی بر فرسودگی زناشویی و پریشانی روان‌شناختی زنان نابارور انجام گرفت.
روش کار: پژوهش حاضر نیمه­آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل زنان نابارور شهر تهران در سال 1397 بود. در این پژوهش تعداد 30 زن نابارور با روش نمونه‌گیری داوطلبانه انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه­های آزمایش و گواه گمارده شدند (15 زن در گروه آزمایش و 15 زن در گروه گواه). گروه آزمایش کیفیت زندگی درمانی (فریش، 2006) را طی دو ماه در 8 جلسه 90 دقیقه‌ای دریافت نمودند. پرسشنامه‌های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه فرسودگی زناشویی (پاینز، 1996) و پرسشنامه پریشانی روان‌شناختی (کسلر و همکاران، 2002) بود. داده‌های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل کوواریانس چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: نتایج نشان داد که کیفیت زندگی درمانی بر فرسودگی زناشویی و پریشانی روان‌شناختی زنان نابارور تأثیر معنادار داشته(001/0 p<) و توانسته منجر به کاهش فرسودگی زناشویی و پریشانی روان‌شناختی زنان نابارور شود.
نتیجه گیری: یافته‌های پژوهش حاضر بیانگر آن بودند که کیفیت زندگی درمانی با بهره‌گیری از فنونی همانند توجه به ارزش‌ها و زندگی معنوی، بهداشت و سلامت جسمی، بازی و تفریح، عشق و بهبود رابطه با دوستان، فرزندان، اقوام و بستگان و همسر می‌تواند به عنوان یک درمان کارآمد جهت کاهش فرسودگی زناشویی و پریشانی روان‌شناختی زنان نابارور مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Effectiveness of Quality of Life Therapy on Marital Burnout and Psychological Distress in the Infertile Women

نویسندگان [English]

  • Mehrangiz Farazmand 1
  • Sasan Ebrahimi 2
1 PhD Student of Psychology, Najafabad Branch, Islamic Azad University, Najafabad, Iran.
2 Assistant Professor of clinical Psychology, Najafabad Branch, Islamic Azad University, Najafabad, Iran.
چکیده [English]

Abstract
Introduction: infertility creates various psychological and emotional damages in the infertile women that applying appropriate psychological therapies is a necessity to decrease them. Therefore, the present study was conducted aiming to investigate the effectiveness of quality of life therapy on the marital burnout and psychological distress in the infertile women.
Methods: the present study was quasi-experimental with pretest, posttest design and the control group. The statistical population of the present study included infertile women in the city of Tehran in 2018. 30 infertile women were selected through purposive voluntary sampling method and they were randomly accommodated into experimental and control groups (15 women in the experimental and 15 in the control group). The experimental group received eight ninety-minute sessions of life therapy quality (Frish, 2006) during two months. The applied questionnaires in the present study included marital burnout questionnaire (Painz, 1996) and psychological distress questionnaire (Kesler, et.al. 2002). The data were analyzed through MANCOVA method.
Results: the results showed that quality of life therapy has significant effect on the marital burnout and psychological distress of infertile women (p<0.001) and was able to decrease marital burnout and psychological distress in the infertile women,
Conclusion: the findings of the present study revealed that quality of life therapy can be used as an efficient therapy to decrease marital burnout and psychological distress in the infertile women employing techniques such as attending to the values and spiritual life, hygiene and physical health, play and recreation, love and improving the relationship with the friends, children, relatives and the souse.

کلیدواژه‌ها [English]

  • quality of life therapy
  • marital burnout
  • psychological distress
  • infertile women