بررسی شیوع اختلالات روانی در اعضای خانواده متوفیان کووید-19 در شهر سنندج، ایران، در سال 1400-1399

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 MD, psychiatrist, Associate Professor of psychiatry, Neurosciences Research Center, Research Institute for Health Development, Department of Psychiatry, Kurdistan University of Medical Sciences, Sanandaj, Iran.

2 MD, Neurosciences Research Center, Research Institute for Health Development, Department of Psychiatry, Kurdistan University of Medical Sciences, Sanandaj, Iran

3 MD, Neurosciences Research Center, Research Institute for Health Development, Department of Psychiatry, Kurdistan University of Medical Sciences, Sanandaj, Iran.

4 MPH, PhD. Associate Professor of Epidemiology, Liver and Digestive Research Center, Research Institute for Health development, Kurdistan University of Medical Sciences, Sanandaj, Iran

5 MD, Psychiatrist, Assistant Professor of psychiatry, Neurosciences Research Center, Research Institute for Health Development, Department of Psychiatry, Kurdistan University of Medical Sciences, Sanandaj, Iran

چکیده

زمینه و هدف: بیماری پاندمی (عالمگیر) کروناویروس 2019 (COVID-19) یک رویداد تهدید کننده و بالقوه آسیب زا است که باعث ایجاد مشکلات روانشناختی در بین جوامع می شود. تاکنون، مطالعات کمی تأثیر روانی مرگ‌های ناشی از کووید-19 را بر سلامت روان افراد داغدیده ارزیابی کرده‌اند. این مطالعه با هدف بررسی سلامت روان افرادی که عزیزان خود را در طی همه گیری کووید-19 در شهر سنندج از دست دادند، انجام شد.
مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی (توصیفی-تحلیلی) بر روی اعضای خانواده بیماران مبتلا به کووید-19 فوت شده ساکن شهر سنندج در سال‌های 1399 تا 1340 انجام شد. در مجموع 405 نفر پس از اخذ رضایت آگاهانه، چک لیست علائم 90 (SCL-90) را به صورت بدون نام تکمیل و وارد مطالعه شدند.
یافته ها: میانگین (انحراف معیار) سنی افراد شرکت کننده در مطالعه 31/8 ± 87/39 سال بود. اکثر شرکت کنندگان (76.8٪) علائم خفیف تا متوسط را گزارش کردند، در حالی که 5.4٪ علائم شدید و 17.8٪ هیچ مشکل سلامت روانی را گزارش نکردند. بعد افسردگی در مادران، دختران و خواهران متوفی و درصد اختلال در بعد وسواس فکری اجباری و پارانوئید به ترتیب در زنان و افراد بیکار بیشتر بود.
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه نشان داد که مرگ های ناشی از بیماری کووید-19 بر سلامت روان بستگان تأثیر منفی داشته و با توجه به اثرات روانی احتمالی درازمدت این همه گیری، برنامه ریزی برای بهبود سلامت روان در گروه های آسیب پذیر باید برای دوران پس از کووید-19 در نظر گرفته شود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Evaluating the prevalence of mental disorders among the family members of the deceased COVID-19 patients in Sanandaj, Iran, 2020- 2021

نویسندگان [English]

  • Moddaber Arasteh 1
  • Sina Sabeti 2
  • Parsa Vakily 3
  • Khaled Rahmani 4
  • Mahnaz Abdi 5
1 MD, psychiatrist, Associate Professor of psychiatry, Neurosciences Research Center, Research Institute for Health Development, Department of Psychiatry, Kurdistan University of Medical Sciences, Sanandaj, Iran.
2 MD, Neurosciences Research Center, Research Institute for Health Development, Department of Psychiatry, Kurdistan University of Medical Sciences, Sanandaj, Iran
3 MD, Neurosciences Research Center, Research Institute for Health Development, Department of Psychiatry, Kurdistan University of Medical Sciences, Sanandaj, Iran.
4 MPH, PhD. Associate Professor of Epidemiology, Liver and Digestive Research Center, Research Institute for Health development, Kurdistan University of Medical Sciences, Sanandaj, Iran
5 MD, Psychiatrist, Assistant Professor of psychiatry, Neurosciences Research Center, Research Institute for Health Development, Department of Psychiatry, Kurdistan University of Medical Sciences, Sanandaj, Iran
چکیده [English]

Background and Objectives: The pandemic coronavirus disease 2019 (COVID-19) is a threatening and potentially traumatic event, causing psychological problems among communities. So far, few studies have evaluated the psychological impact of COVID-19-related deaths on the mental health of bereaved people. This study aimed to assess the mental health of individuals who lost a loved one during the COVID-19 pandemic in Sanandaj, Iran.
Methods: This descriptive cross-sectional study was conducted among the family members of the deceased confirmed COVID-19 patients living in Sanandaj, Iran, in 2020 – 2021. A total of 405 participants completed the Symptom Checklist-90 (SCL-90) anonymously after obtaining informed consent and entered the study.
Results: The mean age of the participants was 39.87 ± 8.31 years. Most participants (76.8%) reported only mild to moderate symptoms, whereas 5.4% indicated severe symptoms, and 17.8% reported no mental health difficulties. The depression dimension was more prevalent in the mothers, daughters, and sisters of the deceased, and the percentage of disorder in the obsessive-compulsive and paranoid ideation dimensions was more prevalent in women and unemployed people, respectively.
Conclusions: According to our results, COVID-19-related death negatively affected the mental health of a relative. Given the pandemic's possible long-term mental health effects, planning to improve mental health in vulnerable groups should be considered for the post-COVID-19 era.

کلیدواژه‌ها [English]

  • COVID-19
  • Iran
  • Kurdistan
  • Mental health
  • Survivors