تأثیر آموزش گروهی بر بار مراقبتی مراقبین کودکان مبتلا به سرطان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 متخصص کودکان، بیمارستان دکتر شیخ، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

2 استاد، مرکز تحقیقات مراقبت پرستاری و مامایی، گروه داخلی و جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی، گروه آموزش پزشکی دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

3 استادیار گروه آموزش پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

4 مربی گروه کودکان، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

چکیده

مقدمه: مراقبت از کودک مبتلا به سرطان می‌تواند منجر به ایجاد بار مراقبتی در والدین شود. شناسایی عوامل مؤثر در بروز بار مراقبتی والدین و طراحی استراتژی‌های مناسب جهت کاهش این بار ضروری به نظر می‌رسد. هدف این مطالعه تعیین تأثیر آموزش گروهی بر بار مراقبتی مراقبین کودکان مبتلا به سرطان بود.

روش کار: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی بود که بر روی ولی سی مورد از کودکان مبتلا به کانسر که به بیمارستان دکتر شیخ مشهد مراجعه می کردند انجام شد. روش جمع آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه بار مراقبتی والدین بود. پرسشنامه های ذکر شده قبل و پس از برگزاری دوره های آموزشی، توسط والدین تکمیل گردید. دوره های آموزش برای والدین بصورت توزیع جزوات و توضیحات حضوری طی سه جلسه گذاشته شد. 
نتایج: میانگین نمره کل بار مراقبتی قبل از مداخله 3/5 ± 1/44 و بعد از مداخله 8/5 ± 4/39 بود. کاهش ۷/. ± 7/4 واحد در نمره کل بار روانی بعد از مداخله نسبت به قبل از آن معنی‌دار بود (001/0=p). قبل از مداخله 0/50 درصد مراقبین دارای شدت بار مراقبتی متوسط و 0/50 درصد شدید بودند. بعد از مداخله 7/16 درصد مراقبین دارای بار مراقبتی شدید و 3/83 درصد آنان دارای بار مراقبتی متوسط بودند. در 7/36 درصد مراقبین بار مراقبتی کاهش پیدا کرده بود.

نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج این مطالعه آموزش گروهی میتواند بار مراقبتی مراقبین کودکان مبتلا به سرطان را کاهش دهد. لذا بکار گیری این رویکرد آموزشی توصیه می شود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The effect of group training on burden of caregivers of children with cancer

نویسندگان [English]

  • Majid Aliakbarian 1
  • Hossein Karimi Moonaghi 2
  • Ali Emadzade 3
  • Hamidreza Behnam Vashani 4
1 Pediatrician, Dr. Sheikh Hospital, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran
2 Professor, Nursing and Midwifery Care Research Center, Department of Medical Surgical Nursing, School of Nursing and Midwifery, & Department of Medical Education, School of Medicine, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran
3 Assistant Professor of Medical Education, School of Medicine, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran
4 Instructor, Department of Pediatrics, School of Nursing and Midwifery, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran
چکیده [English]

Background 

Caring for a child with cancer is a stressfull experience for parents and can lead to parental burden . Identifying effective factors of caregivers’ burden and designing appropriate strategies to reduce it is necessary . The purpose of this study was to determine the effect of group training on caregivers’ burden of children with cancer.

Method

This was a quasi-experimental study that was performed on thirty parents of children with cancer who were referred to the Sheikh pediatric hospital of Mashhad University. Caregivers' burden questionnaire was used to collect data. The questionnaire was completed before and after group training.The data was compared by spss software.

Results

Mean total score of caregivers’ burden was 44.1 ± 3.5 before and 39.4 ± 5.8 after intervention.Paired t-test showed a significant reduction in the total score of caregivers’ burden after intervention (4.7 ± 0.7) compared to before intervention(p = 0.001). 50% of caregivers had moderate and 50% had severe intensity of burden before intervention. After intervention, 16.7% of the caregivers had a high level of burden and 83.3% of them had moderate. The results indicated that 36.3% of caregivers had reduced burden scale.

Conclusion

Based on the results of this study, group training can reduce the caregivers’ burden scale of children with cancer.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Cancer
  • Caregivers’ burden
  • Group training

مراجع

  1. Papastavrou E, Charalambous A, Tsangari H. Exploring the other side of cancer care: the informal Eur J Oncol Nurs 2009; 13:128-36.
  2. Mousavi SM, Pourfeizi A, Dastgiri S. Childhood cancer in Iran. J Pediatr Hemato Oncol 2010; 32:376-82.
  3. Kaatsch P. Epidemiology of childhood cancer. Cancer Treat Rev 2010; 36:277-85.
  4. Hockenberry MJ, Wilson D. Wong's nursing care of infants and children. St. Louis: Mosby; 2010. 145-8.
  5. Jafroodi M, Ghandi Y. Epidemiologic evaluation of pediatric malignancies in 17 Shahrivar hospital. J Guilan Univ Med Sci 2009; 17:14-21.
  6. Litzelman K, Catrine K, Gangnon R, Witt WP. Quality of life among parents of children with cancer or brain tumors: the impact of child characteristics and parental psychosocial factors. Qual Life Res 2011; 20:1261-9.
  7. Livneh H. Psychosocial adaptation to heart diseases: the role of coping strategies. J Rehabil 1999; 65:24-32.
  8. Ozer ZC, Firat MZ, Bektas HA. Confirmatory and exploratory factor analysis of the caregiver quality of life index-cancer with Turkish samples. Qual life Res 2009; 18:913-21.
  9. Turkoglu N, Kilic D. Effects of care burdens of caregivers of cancer patients on their quality of life. Asian Pac J Cancer Prev 2012; 13:4141-5.
  10. Lou VW. Factors related to the psychological well-being of parents of children with leukemia in China. J Psychosoc Oncol 2006; 24:75-88.
  11. Farahmand M, Almasi-Hashiani A, Hassanzade J, Moghadami M. Childhood cancer epidemiology based on cancer registry's data of Fars province of Iran. Koomesh 2012; 13:8-13.
  12. Chao CC, Chen SH, Wang CY, Wu YC, Yeh CH. Psychosocial adjustment among pediatric cancer patients and their parents. Psychiatry Clin Neurosci 2003; 57:75-81.
  13. Eiser C, Eiser JR, Stride CB. Quality of life in children newly diagnosed with cancer and their mothers. Health Qual Life Outcomes 2005; 3:1-5.
  14. Aqabrary A, Ahmadi F, Mohammad AA, Hajizadeh A ,Farahani A. Dimensions of physical, psychological and social quality of life in women with breast cancer the chemotherapy. Nurs Res 2007; 1:55-65.
  15. Elmståhl S, Malmberg B, Annerstedt L. Caregivers burden of patients 3 years after stroke assessed by a novel caregiver burden scale. Arch Phys Med Rehabil 1996; 77:177-82.
  16. Farajzadeh A, Akbarfahimi M, Maroufizadeh S, Rostami HR, Kohan AH. Psychometric properties of Persian version of the caregiver burden scale in Iranian caregivers of patients with spinal cord injury. Disabil Rehabil 2018; 40:367-72.
  17. Shieh SC, Tung HS, Liang SY. Social support as influencing primary family caregiver burden in Taiwanese patients with colorectal cancer. J Nurs Scholarsh 2012; 44:223-31.
  18. Yildiz E, Karakas SA, Güngörmüs Z, Cengiz M. Levels of care burden and self-efficacy for informal caregiver of patients with cancer. Holist Nurs Pract 2017; 31:7-15.
  19. Wang J, Shen N, Zhang X, Shen M, Xie A, Howell D, et al. Care burden and its predictive factors in parents of newly diagnosed children with acute lymphoblastic leukemia in academic hospitals in China. Support Care Cancer 2017; 25:3703-13.
  20. Nemati S, Rassouli M, Baghestani AR. The spiritual challenges faced by family caregivers of patients with cancer: a qualitative study. Holist Nurs Pract 2017; 31:110-7.
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
دوره 62، شماره 5
آذر-دی98- دوره 62- شماره5
آذر و دی 1398
صفحه 1692-1699

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار