بررسی الگوی همه‌گیرشناسی و جغرافیایی موارد اقدام به خودکشی در شهر مشهد: 1395

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استاد آمار زیستی، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

2 مرکز تحقیقات سم‌شناسی پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

3 مدیریت حوادث و فوریتهای پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، ایران.

4 گروه توسعه پایدار شهری و منطقه‌ای جهاد دانشگاهی خراسان رضوی، مشهد، ایران

5 کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران. گروه آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

6 گروه آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

چکیده

مقدمه و اهداف: اقدام به خودکشی یکی از مهم‌ترین معضلات بهداشت عمومی است. مطالعه حاضر به بررسی الگوی همه‌گیرشناسی و جغرافیایی اقدام به خودکشی در شهر مشهد در سال 1395 می‌پردازد.
روش کار: در این مطالعه مقطعی اطلاعات پیش بیمارستانی از مرکز اورژانس 115 شهر مشهد و سایر اطلاعات از بخش مدارک پزشکی بیمارستان امام رضا به‌عنوان تنها بیمارستان مرجع جمع‌آوری گردید. در تجزیه‌وتحلیل آماری داده‌ها از روش‌های مرسوم آماری استفاده گردید. به‌منظور بررسى چگونگى توزیع جغرافیایى موارد اقدام به خودکشی از آنالیز مکانى در نرم‌افزار Arc GIS استفاده گردید.
یافته‌ها: در مجموع 2،785 فرد که 7/64% (1801 نفر) آن‌ها را زنان تشکیل می‌دادند اقدام به خودکشی کرده بودند. بیشترین فراوانی اقدام به خودکشی به ترتیب در دو رده سنی 15 الی 24 (799 نفر، 1/39%) و 25 الی 34 سال (720 نفر، 2/35%) بوده است. به‌طورکلی افراد متأهل (1635 نفر، 7/58%)، با سطح سواد متوسطه (821 نفر، 5/29%) و شغل خانه‌دار (1186 نفر، 6/42%) بیشترین درصد اقدام به خودکشی‌ها را به خود اختصاص داده بودند. شایع‌ترین روش اقدام به خودکشی مسمومیت با داروها بود (1736 نفر، 9/84%). توزیع جغرافیایی اقدام به خودکشی‌ها نشان داد که بیشترین میزان اقدام به خودکشی در مناطق شمال شرقی و حاشیه شهر مشهد رخ داده است.
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد میزان بروز اقدام به خودکشی در گروه سنی جوان و در زنان بسیار بالاتر از سایر گروه ها است. از طرفی میزان بروز اقدام به خودکشی در کل افراد و همچنین به تفکیک زنان و مردان در مناطق جغرافیایی مختلف شهر مشهد متفاوت بود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The study of epidemiological and geographical pattern of suicide attempt in Mashhad, Iran: 2016

نویسندگان [English]

  • Mohammad Taghi Shakeri 1
  • Bita Dadpour 2
  • Reza Vafaeinezhad 3
  • Hossein Aghajani 4
  • Ali Hadianfar 5
  • Razieh Yousefi 5
  • Maryam Amini 6
  • Toktam Akbari Khalaj 6
1 Social Determinants of Health Research Center, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran.
2 Department of Clinical Toxicology Imam Reza(p) Hospital, School of Medicine. Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran.
3 Head of Emergency Medical Services (EMS), Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran.
4 Department of Sustainable Development Urban and Regional, Academic Center for Education, Culture and Research (ACECR). Khorasan Razavi Organization, Mashhad, Iran.
5 Student Research Committee, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran. Department of Biostatistics, School of Health, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran.
6 Department of Biostatistics, School of Health, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran
چکیده [English]

Introduction:
The suicide attempt is one of the crucial public health dilemmas. The present study investigated the epidemiological and geographical pattern of suicide attempts in Mashhad in 2016.
Methods:
In this cross-sectional study, pre-hospital information of suicide attempts was registered in the disaster and emergency medical management centers (115) of Mashhad, Iran was collected.
 Other information was obtained from the medical records department of Imam Reza Hospital as the only reference hospital for trauma and poisoning in Mashhad. Conventional statistical methods were used in the statistical analysis of data. Spatial analysis was used in Arc GIS software to investigate the geographical distribution of suicide attempts.
Results:
 A total of 2,785 cases of suicide attempts, 64.7% (1801) of whom were women. The highest frequency of suicide attempts was in the age groups of 15 to 24 (N=799, 39.1%) and 25 to 34 years (N=720, 35.2%). In general, married people (N=1635, 58.7%), high school literacy level (N=821, 29.5%), and homemakers (N=1186, 42.6%) had the highest percentage of suicide attempts. The most common method of suicide was drug poisoning (N=1736 84.9%). The geographical distribution of suicide attempts showed that the highest suicide attempts were reported in the northeastern and suburbs of Mashhad.
Conclusion:
The present study results showed that suicide attempts in young age groups and women are very serious. On the other hand, the incidence of suicide attempts was different in all individuals and also separately for men and women in different geographical areas of Mashhad.
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Suicide attempt
  • Geographic Information Systems
  • Poisoning
  • Epidemiology
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
دوره 63، شماره 6
بهمن و اسفند 1399

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار