مقایسه تاثیر تمرین هوازی و مصرف ارلیستات بر گرلین آسیل دار، انسولین و گلوکز مردان چاق

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه فیزیولوژی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران

2 استادیار گروه تربیت بدنی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شرق، تهران، ایران

3 استادیار فیزیولوژی ورزش، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران

4 دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

5 دانشجوی دکتری سیاست غذا و تغذیه، گروه تغذیه جامعه، دانشکده علوم تغذیه و رژیم درمانی ، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران ایران

6 دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، مرکز تحقیقات بیماری‎های عصبی، عضلانی و اسکلتی دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران

چکیده

مقدمه: کنترل اشتها بر چاقی تاثیر گذار است و گرلین مترشّحه از معده نقش مهمی در تعادل انرژی و چاقی دارد. هدف این پژوهش مقایسه تاثیر تمرین هوازی و مصرف ارلیستات بر گرلین آسیل دار، انسولین و گلوکز مردان چاق بود.
روش کار: تعداد 48 آزمودنی چاق جوان (سن 14/2±56/ 21، شاخص توده بدن 21/3±9/33)  با استفاده از فراخوان و اطلاع از شرایط پژوهش،به روش نمونه گیری  هدفمند و بصورت کارآزمایی بالینی  با طرح پیش آزمون و پس آزمون و بصورت یک سو کور انتخاب شدند، بصورت  تصادفی در چهار گروه 12 نفری مصرف ارلیستات، تمرین هوازی، تمرین+ ارلیستات و شاهد قرار گرفتند. آزمودنی‎های گروه ارلیستات و تمرین+ارلیستات، روزانه سه کپسول 120 میلی گرمی ارلیستات مصرف نموده و گروه‎های تمرین+ارلیستات و تمرین هوازی، برنامه تمرین را به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه با شدت کار 55 تا 60 درصد ضربان قلب هدف به مدت 25 دقیقه اجرا نمودند. سطح گرلین آسیل دار و انسولین به روش الایزا و گلوکز با استفاده از روش آنزیمی کولوریمتریک اندازه گیری شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها،  برای مقایسه نتایج قبل و بعد در هر گروه از آزمون آماری t  همبسته و برای مقایسه نتایج گروه ها با یکدیگر از آزمون ANOVA و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنس داری 0.05 استفاده شد.
نتایج: گروه‎های تجربی افزایش معنی داری در گرلین اسیل دار و کاهش معنی داری در انسولین و گلوکز نشان دادند (001/0=P). همچنین نتایج آزمون آنالیز واریانس یکطرفه نشان داد که تفاوت معنی داری در متغیر ها در بین گروه‎های ارلیستات، تمرین و تمرین+ ارلیستات وجود ندارد (216/0 P= ).
نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرین هوازی و مصرف ارلیستات ذخائر انرژی بدن را کاهش می دهد و با افزایش سطح ترشح گرلین آسیل دار، منجر به تحریک رفتار دریافت غذا و تعادل انرژی می شود.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Compare The Effect Of Aerobic Training And Use Of Orlistat On Plasma Acylated Ghrelin, Insulin And Glucose Levels In Obese Men

نویسندگان [English]

  • Abazar Teymouri 1
  • Behzad divkan 2
  • Roohollah Mohammadi Mirzaei 3
  • Alireza Mohammadi 4
  • Elham hojaji 5
  • Mobina Aghajani 6
1 Assisstant Professor Department Of Exercise Physiology ,faculty of physical education and sport Fahangian University, Tehran, Iran
2 Assisstant Professor Department Of Physical Education, East Tehran Branch, Islamic Azad University, , Tehran ,Iran
3 Assisstant Professor Department Of Exercise Physiology , faculty of physical education and sport Fahangian University Fahangian University, Tehran, Iran
4 phd student Department of exercise physiology ,Tehran University, Tehran , Iran
5 department of community nutrition school of nutritional science and dietetics Tehran university of medical sciences , Tehran ,iran
6 phd student , neuromusculoskeletal research center , iran university of medical sciences , Tehran, iran. (Corresponding Author)
چکیده [English]

Abstract
Introduction: Obesity affects appetite control and Ghrelin is a peptide of 28 amino acids, is secreted by the stomach and plays an important role in energy balance and obesity. The purpose of this study was to Compare the effect of aerobic training and use of orlistat on Plasma Acylated Ghrelin, Insulin and Glucose levels in obese men.
Methods: forty-eight obese males (With a mean age: 21.56±2.14, BMI: 33.91±3.21) participated in this study. The subjects were divided into four groups: orlistat-induced weight loss (n=12), exercise-induced weight loss (n=12), orlistat plus exercise-induced weight loss (n=12) and control (n=12). Subjects of orlistat-induced weight loss and orlistat plus exercise-induced weight loss groups three daily 120 mg orlistat capsules after each meal and consumed for eight weeks. aerobic training program consisted of running 55 to 60 percent target heart rate for 25 minutes on a treadmill in first week that the 75% target heart rate for 45 minutes in the eighth week. The levels of plasma ghrelin and insulin were measured by ELISA method before and after 8 weeks.
Results: Finding show that the experimental groups a significant increase in acylated ghrelin a significant decrease in insulin and glucose showed (P =0/001).
Conclusion: It seems aerobic exercise and taking Orlistat reduces the body's energy reserves and increased levels of acylated ghrelin secretion, resulting in stimulation of food intake and energy balance.

کلیدواژه‌ها [English]

  • aerobic training
  • orlistat
  • Plasma Acylated Ghrelin
  • Insulin and Glucose
  1. Kisileff  H, Sunyer F, Segal K, Meltzer S, Foelsch PA. Acute effects of exercise on food  intake in the obese and no obese women. Am J Clin Nutr 2012; 52: 240-5.
  2. Rump P, Verstappen F, Gerver W. Body composition and cardiorespiratory fitness indicators in prepubescent boys and girls. Int J Sports Med 2012; 23: 50-4.
  3. Haltia LT, Savontaus E, Vahlberg T, Rinne JO, Kaasinen V. Acute hormonal changes following intravenous glucose challenge in lean and obese human subjects. Scand J Clin Lab Invest 2010; 11:12-9.
  4. Adam F, Arvat E, Benso A, Gottero C, Muccioli G, Papotti M. Ghrelin, a natural GH secretagogin produced by the stomach, induces hyperglycemia and reduces insulin secretion in human. J Clin Endocrinol Metab 2013; 86: 5083-6.
  5. Espelund U, Hansen TK, Højlund K, Beck-Nielsen H, Clausen JT, Hansen BS. Fasting unmasks a strong inverse association between ghrelin and cortisol in serum: studies in obese and normal-weight subjects. J Clin Endocrinol Metab 2012; 90: 741-6.
  6. Jonz C, Morgan LM, Bloom SR, Robertson MD. Effects of exercise on gut peptides energy intake and appetite. J Endocrinol. 2011; 193:  251-8.
  7. Broom DR, Batterham RL, King JA, Stensel  DJ .Influence of resistance and aerobic exercise on hunger circulating levels of acylated ghrelin and peptide YY in healthy males. Am J Physiol  Regul Integr Comp Physiol. 2009; 296: 29-5.
  8. Foster-Schubert KE, McTiernan A, Frayo RS, Schwartz RS, Rajan KB, Yasui Y. Human plasma ghrelin levels increase during a one-year exercise program. J Clin Endocrinol Metab 2011; 90: 820-5.
  9. Lemoine S, Granier P, Tiffoche C, Berthon PM, Thieulant ML, Carrأ© F, Delamarche P. Effect of endurance training on estrogen receptor alpha expression in different rat skeletal muscle type. Acta Physiol Scand 2010; 175 (3):211-8.
  10. Hanan M, Nagy S, Bahaa K, Abo S, El-Din M. The Assessment of Some Biochemical and Immunological Effects by amphetamine and orlistat on obesity in rats, FPublic H 2014; 4(4): 185-2.
  11. Allanic L. Weight reduction and long term maintenance after 18 months’ treatment with orlistat for obesity, Int J Obes Relat Metab Disord 2013; 4(2): 591-7.
  12. Andrej D, Biljana G, Rok D, Petra K, JulIjana K. Pharmaceutical nanotechnology Nano sized particles of orlistat with enhanced in vitro dissolution rate and lipase inhibition. Int J Pharm 2013; 396(2): 149-5.
  13. Panadis K, Arvind K. Effect of orlistat on blood pressure in overweight/obese hypertensive patients, J  Dental and Medical 2014; 13: 67-0.
  14. Daivid R, Duffie M, Karim A. Three-Month Tolerability of orlistat in adolescents with obesity-related comorbid conditions, Obesity research Vol 2012; 10(2): 55-2.
  15. Hollander P, Elbein S, IB. Role of orlistat in the treatment of obese patients with type 2 diabetes. Diabetes care 2012; 21(1):1288-4
  16. Ozcelic O. Effects of different weight loss protocols on serum leptin levels in obese females, Physiol. Res 2005; 54: 271-7.
  17. Winter A, Mulligan M, Hauptman L. Long-term systemic exposure of orlistat, a lipase inhibitor, and its metabolites in obese patients, Journal of Clinical Pharmacology 2014; (31): 41-6.
  18. Mager U, Kolehmainen M, Mello V, Schwab U, Laaksonen D, Rauramaa R. Expression of ghrelin gene in peripheral blood mononuclear cells and plasma leptin concentrations in patients with metabolic syndrome. Eur J Endocrinol 2011; 158: 499-8.
  19. Cheng MH, Bushnell D, Cannon DT, Kern M. Appetite regulation via exercise prior or subsequent to high fat meal consumption. Appetite 2010; 52(1): 67-2.
  20. David Stensel. Exercise, appetite and appetite regulating hormones: implications for food intake and weight control. Ann Nutr Metab. 2010; 57: 36-42.