تبیین روابط ساختاری رابطه کیفیت روابط ابژه‌ای و ناپایداری ازدواج براساس نقش میانجی‌گر توانمندی ایگو

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری، گروه روانشناسی، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران

2 استادیار، گروه روانشناسی، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران

3 استادیار گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قم، قم، ایران

چکیده

هدف: هدف پژوهش حاضر تبیین رابطه کیفیت روابط ابژه‌ای و ناپایداری ازدواج بر اساس نقش میانجیگر توانمندی ایگو بود.
روش کار: پژوهش حاضر توصیفی-همبستگی از نوع تحلیل مسیر و ساختاری از معادلات بود. با استفاده از شیوه نمونه‌گیری در دسترس، 438 زوج از زوجین مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره جهت اقدام برای جدایی انتخاب شدند و با در نظر گرفتن اصول مربوط به پژوهش، پرسشنامه‌های بی‌ثباتی ازدواج (1997)،سیاهه روانشناختی قدرت ایگو استروم و همکاران(1997)، پرسشنامه روابط موضوعی بل(1995)، را تکمیل کردند. برای تحلیل داده‌ها از تحلیل مسیر و معادلات ساختاری استفاده شده است.
نتایج: نتایج نشان داد که شاخص برازندگی حاصل از تحلیل عاملی تاییدی از برازش مدل اندازه گیری پژوهش با داده‌های گردآوری شده حمایت نمود. ضریب مسیر کل بین کیفیت روابط ابژه ای و بی ثباتی ازدواج مثبت و در سطح 01/0 معنادار است. بین توانمندی ایگو و بی ثباتی ازدواج منفی و در سطح 01/0 معنا دار بود و در نهایت ضریب مسیر غیر مستقیم بین کیفیت روابط ابژه ای و بی ثباتی ازدواج مثبت و در سطح 01/0 معنا دار بود که نشان داد توانمندی ایگو به صورت مثبت معنادار رابطه بین روابط ابژه‌ای و بی‌ثباتی ازدواج را میانجیگری می‌کند.
نتیجه‌گیری: توانمندی ایگو و کیفیت روابط ابژه‌ای در مجموع 22 درصد از واریانس بی‌ثباتی ازدواج را تبیین می‌کند. توانمندی ایگو می‌تواند ارتباط بین کیفیت روابط ابژه‌ای با ناپایداری ازدواج را در بین زوجین متقاضی طلاق میانجی‌گری بکند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Explaining Structural Relationships of the Relationship between Objective Relationship Quality and Marital Instability Based on the Mediating Role of Ego Power

نویسندگان [English]

  • Elnaz Sadafi 1
  • Nader Monirpour 2
  • Hassan Mirzahoseini 3
1 Department of Psychology, Qom Branch, Islamic Azad University, Qom, Iran
2 Department of Psychology, Qom Branch, Islamic Azad University, Qom, Iran
3 Department of Psychology, Qom Branch, Islamic Azad University, Qom, Iran
چکیده [English]

Objective: The purpose of the present study was to explain the relationship between the quality of object relationships and marriage instability based on the mediating role of ego strength.
Methods: The present study was a descriptive-correlational study of path analysis and structural equations. Using available sampling method, 438 couples were selected from couples referring to counseling centers for separation and considering marital instability questionnaires (1997), psychological strength checklist. Ego Strom et al. (1997) completed the Bell Subject Relationship Questionnaire (1995). Path analysis and structural equations were used to analyze the data.
Results: The results showed that the fitness index obtained from confirmatory factor analysis supported the fit of the research measurement model with the collected data. The coefficient of the whole path between the quality of the object relationships and the instability of the positive marriage was significant at the 0.01 level. There was a negative significant relationship between ego strength and marital instability at 0.01 level and finally indirect coefficient of coefficient between object relations and positive marital instability was significant at level 0.01 which indicated ego strength Significant positivity mediates the relationship between object-relationship and marital instability.
Conclusion: Ego strength and the quality of object relationships account for 22% of the variance in marital instability. Ego strength can mediate the relationship between the quality of object relationships and the instability of marriage among divorced couples.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Objective Relationship Quality
  • Marriage Instability
  • ego strength

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار