اثربخشی رویکرد روایت‌درمانی بر مدیریت استرس مادران دارای کودکان معلول جسمی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناس ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ایذه، ایذه، ایران(نویسنده مسئول)

2 کارشناس ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ایذه، ایذه، ایران

چکیده

مقدمه: هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی رویکرد روایت‌درمانی بر مدیریت استرس مادران دارای کودکان معلول جسمی بود. پژوهش از حیث هدف، کاربردی و از نظر گردآوری داده‌ها میدانی از نوع پژوهش‌های شبه‌آزمایشی و از نوع پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود.
روش کار: جامعه آماری در تحقیق حاضر کلیه مادران دارای کودکان معلول جسمی در شهرستان ایذه در سال ۱400-1399 که تعداد 2000 نفر بود، بوده است. از جامعه آماری مذکور، مادرانی که دارای اختلالات استرس و اضطراب بودند، شناسایی شدند و 50 نفر با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شده و ﺑﻪ صورت تصادفی ﺗﻌﺪاﺩ 25 ﻧﻔﺮ ﺩﺭ ﮔﺮﻭﻩ ﮔﻮاﻩ و 25 نفر در گروه آزمایش ﮔﻤﺎﺭﺩﻩ ﺷﺪند. در اجرای پیش‌آزمون و پس‌آزمون برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامه هوش هیجانی بار-آن(1997) استفاده شده است. از آزمودنی‌های هر دو گروه قبل از اجرای متغیر مستقل پیش‌آزمون بعمل آمد و سپس گروه آزمایش به مدت 8 جلسه و در هر جلسه به مدت 45 تا 60 دقیقه تحت آموزش روایت‌درمانی قرار گرفت و پس از آن برای هر دو گروه پس‌آزمون اجرا و داده‌های گردآوری شده با روش آماری تحلیل کوواریانس بررسی گردید.
نتایج: یافته‌ها نشان داد که رویکرد روایت‌درمانی بر مدیریت استرس مادران دارای کودکان معلول جسمی با سطح معنی‌داریp≤0/05 موثر است.
بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های پژوهش می‌توان نتیجه‌گیری کرد که رویکرد روایت‌درمانی بر مدیریت استرس مادران دارای کودکان معلول جسمی اثربخش بوده است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

the effectiveness of Narrative-therapy approach on stress management of mothers with physically disabled children

نویسندگان [English]

  • Ashkan Aalimohammadi 1
  • Leila Kurdi Borujen 2
  • Parvin Eskandari 2
  • Najmeh Mehri Qorabi 2
  • Parya Mouzarmi Leperi 2
  • Farideh Sadeghi Kia 2
1 Master of General Psychology, Islamic Azad University, Izeh Branch, Izeh, Iran (corresponding author)
2 Master of General Psychology, Islamic Azad University, Izeh Branch, Izeh, Iran
چکیده [English]

Introduction: The aim of this study was to determine the effectiveness of Narrative-therapy approach on stress management of mothers with physically disabled children. The research was applied in terms of purpose and in terms of data collection was field quasi-experimental research and pre-test and post-test with control group.
Materials and Methods: The statistical population in the present study was all mothers with children with physical disabilities in Izeh in 1399-1400, which was 2000 people. From the statistical population, mothers with stress management disorders, were identified and 50 people were selected as a sample by simple random sampling method and were randomly selected 25 people in control and 25 people in experimental group. The Bar-On (1997) Emotional Intelligence Questionnaire was used to perform the pre-test and post-test. The subjects of both groups underwent a pre-test before performing the independent variable and then the experimental group was trained in Narrative therapy for 8 sessions (each session for 45 to 60 minutes), after the post-test was performed for both groups and the collected data was analyzed by statistical method of Analysis of Covariance.
Results: Findings showed that the Narrative-therapy approach is effective on the stress management of mothers with physically disabled children with a significance level of p≤0.05.
Conclusion: According to the research findings, it can be concluded that the Narrative-therapy approach has been effective on the stress management of mothers with children with physical disabilities.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Narrative-therapy approach
  • stress management
  • physical disability