مدلسازی معادلات ساختاری شادزیستی بر اساس سبک‌های دلبستگی و مهارت‌های ارتباطی با میانجی‌گری خودشفقت‌ورزی در سالمندان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری تخصصی روانشناسی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران

2 استادیار گروه روانشناسی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران (نویسنده مسئول)

3 استادیار گروه روانشناسی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران

4 استادیار، عضو هیات علمی گروه علوم شناختی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران

چکیده

زمینه و هدف: دوران ﺳﺎﻟﻤﻨﺪی از مهم‌ترین و پرمخاطره‌ترین دورانﻫﺎی زﻧﺪﮔﯽ اﻧﺴﺎن و ﻣﺸﮑﻼت آن از اﺳﺎﺳﯽﺗﺮﯾﻦ ﻣﺸﮑﻼت ﺟﻬﺎن اﻣﺮوز اﺳﺖ؛ بنابراین هدف پژوهش حاضر ارائه مدلسازی معادلات ساختاری شادزیستی بر اساس سبک‌های دلبستگی و مهارت‌های ارتباطی با میانجی‌گری خودشفقت‌ورزی در سالمندان بود.
روش بررسی: روش پژوهش تحلیلی و مدلسازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل تمامی سالمندان ساکن آسایشگاه های سالمندان مستقر در شهرهای استان گیلان در سال 1399-1398 بود و روش نمونه‌گیری به‌صورت در دسترس بود. نمونه آماری این پژوهش با توجه به تعداد متغیرهای پژوهش تعداد 210 نفر بود. جهت جمع‌آوری داده‌ها از مقیاس‌های شادزیستی آکسفورد (2002)، مهارت های ارتباطی بین فردی کوئین دام (2004) و خودشفقت ورزی نف و همکاران (2003) و سبک دلبستگی بزرگسالان هازن و شیور (1987) استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS نسخه 24 و Amos نسخه 24و ضریب همبستگی پیرسون و مدلسازی معادلات ساختاری استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که مهارت ارتباطی با خودشفقت ورزی (002/0=P، 1/3Beta=) و خودشفقت ورزی با شادزیستی (41/0=P، 8/2Beta=) به طور معناداری رابطه داشت. اما سبک دلبستگی با خودشفقت ورزی (21/0=P، 2/1Beta=) رابطه نداشت. همچنین اثر غیرمستقیم سبک دلبستگی بر شادزیستی برابر با 7/2 (013/0=P) و مهارت‌های ارتباطی بر شادزیستی برابر با 052/0 (025/0=P) بود. شاخص های نیکویی برازش مدل مفهومی برازش داده شده برابر با (5/3=0CMIN/df، 94/0GFI=،93/0 NFI=،08/0 RMSEA=) به دست آمد.
نتیجه‌گیری: بنابراین، به نظر می‌رسد تقویت مهارت‌های ارتباطی در سالمندان موجب افزایش میزان شادزیستی در آن‌ها شود. همچنین سبک های دلبستگی نیز بر میزان شادزیستی سالمندان تاثیرگذار است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Modeling the Structural Equations of Happiness based on Attachment Styles and Communication Skills with the Mediation of Self-Compassion in the Elderly

نویسندگان [English]

  • Yalda Fatahi 1
  • Hakime Aghae 2
  • Mahbobeh Taher 3
  • seyed mosa Tabatabaee 4
1 PhD student in Psychology, Shahrood Branch, Islamic Azad University, Shahrood, Iran
2 Assistant Professor, Department of Psychology, Shahrood Branch, Islamic Azad University, Shahrood, Iran. (Corresponding Author)
3 Assistant Professor, Department of Psychology, Shahrood Branch, Islamic Azad University, Shahrood, Iran.
4 Department of Cognitive sciences, faculty of psychology and educational sciences, Semnan university, Semnan Iran.
چکیده [English]

Background and purpose: , the aim of the present study was to present the modeling of structural equations of happiness based on attachment styles and communication skills with the mediation of self-compassion in the elderly.
Research method: The research method was analytical and structural equation modeling. The statistical population included all the elderly living in nursing homes located in the cities of Gilan province in 2018-2019 and the sampling method was available. According to the number of research variables, the statistical sample of this research was 210 people. In order to collect data, Oxford's happiness scales (2002), Queen Damm's interpersonal communication skills (2004), Neff et al.'s self-compassion (2003), and Hazen and Shiver's (1987) adult attachment style were used. SPSS version 24 and Amos version 24 and Pearson correlation coefficient and structural equation modeling were used to analyze the data.
Findings: The results showed that communication skills were significantly related to self-compassion (P=0.002, Beta=1.3) and self-compassion to happiness (P=0.41, Beta=2.8). But attachment style was not related to self-compassion (P=0.21, Beta=1.2). Also, the indirect effect of attachment style on happiness was equal to 2.7 (P=0.013) and communication skills on happiness was equal to 0.052 (P=0.025). The goodness of fit indices of the fitted conceptual model were obtained as
Conclusion: Therefore, it seems that strengthening the communication skills of the elderly will increase their level of happiness. Also, attachment styles affect the happiness of the elderly.

کلیدواژه‌ها [English]

  • communication skills
  • happiness
  • attachment style
  • self-compassion
  • elderly
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
دوره 66، شماره 2
خرداد-تیر 1402
خرداد و تیر 1402
صفحه 363-377

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار