روابط ساختاری شدت درد و خودکارآمدی با ترس از حرکت با میانجی گری فاجعه سازی درد و پریشانی روان شناختی در زنان مبتلا به آرتریت روماتوئید

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری روانشناسی سلامت ، گروه روانشناسی، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران.

2 استادیار ، گروه روانشناسی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران.( نویسنده مسئول)

3 استادیار، گروه روانشناسی ، واحد شهر قدس، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرقدس، ایران.

چکیده

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین شدت درد و خودکارآمدی با ترس از حرکت با میانجی‌گری فاجعه سازی درد و پریشانی روان‌شناختی در زنان مبتلا به روماتیسم مفصلی انجام گرفت. جامعه آماری این مطالعه شامل زنان مبتلا به روماتیسم مفصلی مراجعه‌کننده به درمانگاه روماتولوژی بیمارستان امام خمینی (ره) شهر ساری بودند. 224 نفر از شرکت کنندگان به عنوان نمونه با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس و هدفمند انتخاب شدند و به سوالات مقیاس ترس از حرکت تمپا (کوری و همکاران، 1990)، پرسش‌نامه مختصر شدت درد (کلیلند، 1991)، پرسشنامه خودکارآمدی درد (نیکولاس، 1989)، مقیاس فاجعه سازی درد (سالیوان و همکاران، 1995) و مقیاس پریشانی روان‌شناختی (لاویباند و لاویباند، 1995) پاسخ دادند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش مدلیابی معادلات ساختاری نشان داد شدت درد بر ترس از حرکت تأثیر مستقیم دارد (05/0>p، 32/0=β)؛ خودکارآمدی بر ترس از حرکت تأثیر مستقیم دارد (05/0>p، 42/0=β)؛ فاجعه‌سازی درد بر ترس از حرکت تأثیر مستقیم دارد (05/0>p، 74/0=β)؛ پریشانی روان‌شناختی بر ترس از حرکت تأثیر مستقیم دارد (05/0>p، 78/0=β). درنتیجه مدل ترس از حرکت بر اساس شدت درد و خودکارآمدی با میانجی‌گری فاجعه‌سازی درد و پریشانی روان‌شناختی در زنان مبتلا به آرتریت‌روماتوئید برازش دارد. یافته های این مطالعه گواهی است بر اهمیت مداخلات روان شناختی در کاهش علایم جسمانی در بیماری های مزمن.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Structural relationships of pain intensity and self-efficacy with fear of movement with the mediation of pain catastrophizing and psychological distress in women with rheumatoid arthritis.

نویسندگان [English]

  • Atena Sarmasti Emami 1
  • Javid Peymani 2
  • Tahmours Aghajani 3
1 PhD student Health Psychology, Department of Psychology, Tonekabon Branch, Islamic Azad University, Tonekabon, Iran.
2 Assistant Professor ، Department of Psychology , Karaj Branch , Islamic Azad University, Karaj, Iran.
3 Assistant Professor ، Department of Psychology , Quds City Branch, Islamic Azad University, Quds City, Iran.
چکیده [English]

The present study was conducted with the aim of determining the relationship between pain intensity and self-efficacy with fear of movement with the mediation of pain catastrophizing and psychological distress in women with rheumatoid arthritis. The statistical population of this study included women with rheumatism referred to the rheumatology clinic of Imam Khomeini Hospital (RA) in Sari city. 224 participants were selected as a sample using the available and purposeful sampling method and answered the questions of Tempa fear of movement scale (Corey et al., 1990), brief pain intensity questionnaire (Cleland, 1991), pain self-efficacy questionnaire ( Nicholas, 1989), the Pain Catastrophizing Scale (Sullivan et al., 1995) and the Psychological Distress Scale (Laviband & Laviband, 1995). Data analysis using structural equation modeling showed that pain intensity has a direct effect on fear of movement (p<0.05, β=0.32); Self-efficacy has a direct effect on fear of movement (p<0.05, β=0.42); Pain catastrophizing has a direct effect on fear of movement (p<0.05, β=0.74); Psychological distress has a direct effect on fear of movement (p<0.05, β=0.78). As a result, the model of fear of movement based on pain intensity and self-efficacy is suitable with the mediation of pain catastrophizing and psychological distress in women with rheumatoid arthritis. The findings of this study prove the importance of psychological interventions in reducing physical symptoms in chronic diseases.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Fear of movement
  • joint rheumatism
  • pain intensity
  • self-efficacy
  • psychological distress