تاثیر تمرینات هوازی فزاینده تا بیشینه بر بیومارکر های آسیب قلبی ورزشکاران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

2 دانشیار، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران (نویسنده مسئول)

3 دانشیار، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

4 استادیار، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

چکیده

هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر تمرینات هوازی فزاینده تا بیشینه بر بیومارکرهای آسیب قلبی بازیکنان لیگ برتر فوتیال ایران بود.
مطالعه حاضر یک تحقیق نیمه تجربی بود. از بین این جامعه تعداد 20 فوتبالیست به صورت نمونه های دردسترس انتخاب شدند. ارزیابی فعالیت هوازی فزاینده تا بیشینه با اجرای پروتکل بروس بود. جهت آزمون فرضیه ها و مقایسه متغیرهای وابسته در گروه های مختلف از آزمون تحلیل واریانس در اندازه های تکراری استفاده شد و از آزمون بونفرونی برای مقایسه بین مراحل خونگیری استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار 25SPSS انجام شد.
با توجه به نتایج تفاوت معناداری در میزان گالکتین-3 بین مرحله پیش آزمون و بلافاصله و 24 ساعت بعد آزمون مشاهده نشدهمچنین تفاوت معنی داری در CTnI و CTnT در پیش آزمون و بعد از آزمون وجود داشت سطوح CTnI و CTnT بلافاصله بعد از آزمون افزایش معنادار داشتند و سپس 24 ساعت بعد به حالت اولیه بازگشتند. همچنین تفاوت معنی داری در پپتید ناتریورتیک مغزی(BNP) در پیش آزمون، بلافاصله و 24 ساعت پس از تمرین مشاهده شدسطوح ناتریورتیک مغزی بلافاصله بعد از آزمون افزایش معنادار و بعد 24 ساعت کاهش معنادار داشت و 24 ساعت بعد به سطوح اولیه بازگشته است.می توان نتیجه گرفت که تمرینات هوازی فزاینده تا بیشینه ممکن است منجر به افزایش تروپونین اختصاصی قلبی I و T و پپتید ناتریورتیک مغزی شود. با این حال، به نظر می رسد افزایش موقتی است و باعث آسیب قلبی نمی شود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

The Effect Aerobic Maximal Workload exercises on cardiac damage biomarkers of Iranian football premier league players

نویسندگان [English]

  • Alireza Khalil Arjmandi 1
  • Farshad Ghazalian 2
  • hasan matin homaee 3
  • hossein abednatanzy 4
1 Ph.D. Student in Sports Physiology, Department of Physical Education and Sports Science, Research and Sciences Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran.
2 Associate Professor, Department of Physical Education and Sports Science, Research and Sciences Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran. (Corresponding Author)
3 Associate Professor, Department of Sports Physiology, Faculty of Physical Education and Sport Sciences, Central Tehran Branch, Islamic Azad University, Iran.
4 Assistant Professor, Department of Physical Education and Sports Science, Research and Sciences Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
چکیده [English]

The aim of the present study was to investigate the effect of increasing to maximal aerobic training on biomarkers of heart damage in Iran's Premier Football League players.
The present study was a semi-experimental research. From among this society, 20football players were selected as available samples. The assessment of incremental aerobic activity to the maximum was by implementing the Bruce protocol. In order to test hypotheses and compare dependent variables in different groups, analysis of variance test was used in repeated measures, and Bonferroni test was used to compare between blood sampling stages. The analysis of collected data was done using 25SPSS software.
According to the results, there was no significant difference in the amount of galectin-3between the pre-test phase and immediately and 24 hours after the test. Also, there was a significant difference in CTnI and CTnT in the pre-test and after the test. CTnI and CTnT levels increased significantly immediately after the test. and then returned to the initial state 24 hours later. Also, a significant difference in brain natriuretic peptide (BNP) was observed in the pre-test, immediately and 24 hours after the exercise. Brain natriuretic levels increased significantly immediately after the test and decreased significantly after 24 hours and returned to the initial levels 24 hours later. It can be concluded that aerobic exercise increasing to the maximum may lead to an increase in cardiac specific troponin I and T and brain natriuretic peptide. However, the increase appears to be temporary and does not cause heart damage.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Aerobic Maximal Workload
  • galactin-3
  • CTnI
  • CTnT
  • Brain Natriuretic Peptide