اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیک بر اجتناب تجربه‌ای و پریشانی روان‌شناختی دختران با تجربه خشونت خانگی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناسی ارشد روان‌شناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان(خوراسگان)، اصفهان، ایران.

2 دانشجوی دکتری روان‌شناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان(خوراسگان)، اصفهان، ایران.

3 کارشناسی ارشد مشاوره و راهنمایی، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران.

چکیده

مقدمه و هدف: تجربه خشونت خانوادگی سبب می‌شود تا دختران با آسیب‌های روان‌شناختی و هیجانی مختلفی مواجه شوند. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیک بر اجتناب تجربه‌ای و پریشانی روان‌شناختی دختران با تجربه خشونت خانگی انجام گرفت.
مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل دختران با تجربه خشونت خانگی در سال تحصیلی 99-1398 در شهر اصفهان بود. در این پژوهش تعداد 30 دختر با سابقه خشونت خانوادگی با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه‌های آزمایش و گواه گمارده شدند (در هر گروه 15 نفر). پس از شروع مداخله 2 نفر در گروه آزمایش و 3 نفر در گروه گواه از ادامه حضور در پژوهش انصراف دادند. گروه آزمایش مداخله آموزش رفتاردرمانی دیالکتیک (لینهان، 2004) را طی دو و نیم ماه در 10 جلسه 90 دقیقه‌ای دریافت نمودند. پرسشنامه‌های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه پرسشنامه اجتناب تجربه‌ای (بوند و همکاران، ۲۰۱۱) و پریشانی روان‌شناختی (کسلر و همکاران، 2003) بود. داده‌های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که رفتاردرمانی دیالکتیک بر اجتناب تجربه‌ای و پریشانی روان‌شناختی دختران با تجربه خشونت خانگی تأثیر معنادار دارد (p<0/001). بدین صورت که این درمان توانسته بود منجر به کاهش اجتناب تجربه‌ای و پریشانی روان‌شناختی این دختران شود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Effectiveness of Dialectic Behavior Therapy on the Experiential Avoidance and Psychological Distress in the Girls With the Experience of Domestic Violence

نویسندگان [English]

  • zeynab ghasemi 1
  • saeideh khaki 2
  • mandana matin zadeh 3
1 Ma of Clinical Psychology, Islamic Azad University, Isfahan Branch (Khorasgan), Isfahan, Iran.
2 PhD student in General Psychology, Islamic Azad University, Isfahan Branch (Khorasgan), Isfahan, Iran.
3 Ma of Counseling and Guidance, Tonkabon Branch, Islamic Azad University, Tonkabon, Iran.
چکیده [English]

Introduction and purpose: the experience of domestic violence causes the girls to face different psychological and emotional damages. Therefore, the present study was conducted with the purpose of investigating the effectiveness of dialectic behavior therapy on the experiential avoidance and psychological distress in the girls with the experience of domestic violence.
Material and methods: the present study was quasi-experimental with pretest-posttest and control group design. The statistical population of the present study included the girls with the experience of domestic violence in academic year 2019-20. 30 girls with the record of domestic violence were selected through purposive sampling method and they were randomly accommodated into experimental and control groups (each group of 15 girls). After starting the intervention, 2 girls in the experimental group and 3 girls in the control group quit taking part in the study. The experimental group received ten ninety-minute sessions of training dialectic behavior therapy (Linhan, 2004) during two-and-a-half months. The applied questionnaires in the present study were experiential avoidance questionnaire (Bond et al, 2011) and psychological distress (Kesler et al, 2003). The data from the study were analyzed through ANCOVA method.
Findings: the results showed that dialectic behavior therapy has significant effect on the experiential avoidance and psychological distress in the girls with the experience of domestic violence (p<0.001) in a way that this therapy succeeded in decreasing experiential avoidance and psychological distress in these girls.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Experiential avoidance
  • psychological distress
  • domestic violence
  • dialectic behavior therapy

پورنقاش تهرانی، س.س.، قلندرزاده، ز.، فراهانی، ح.، صابری، س.م.، پاشایی بهرام، م. (1397). نقش واسطه ای خود تنظیمی و پریشانی روان‌شناختی در رابطه بین خشونت خانگی و عملکرد های شناختی در زنان قربانی همسر آزاری، روانشناسی اجتماعی، 6(3)، 51-60.

پیمان‌نیا؛ ب.، حمید؛ ن.، مهرابی‌زاده هنرمند؛ م.، و محمودعلیلو؛ م. (1397). اثربخشی رفتاردرمانی‌دیالکتیک مبتنی بر آموزش مهارت‌ها به خانواده و فرزند بر تکانشگری و کیفیت زندگی دختران دارای رفتارهای خودجرحی. نشریه پژوهش در توانبخشی پرستاری، 4(4): 7-18.

سیدان، س.ا.، ضیایی، س. (1397). اثربخشی آموزش مدیریت استرس بر کیفیت زندگی و تاب آوری زنان قربانی خشونت خانگی، مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، 61(1)، 12-19.

طاهری‌فرد، م.، میکائیلی، ن. (1398). اثربخشی ذهن آگاهی مبتنی بر شناخت در اضطراب اجتماعی، تاب آوری و تنظیم هیجان زنان قربانی خشونت خانگی، اندیشه و رفتار در روانشناسی بالینی، 13(51)، 17-26.

عباسی، ا.، فتی، ل.، مولودی، ر.، ضرابی، ح. (1391). کفایت روان سنجی نسخه فارسی پرسشنامه پذیرش و عمل- نسخه دوم، روش‌ها و مدل‌های روان‌شناختی، 2(10): 65-80.
علوی، خ.، مدرس غروی، م.، امین یزدی، س، صالحی قدردی، ا.(1390). اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی به شیوه گروهی (با تکیه بر مولفه‌های هوشیاری فراگیر بنیادین، تحمل پریشانی و تنظیم هیجانی) بر نشانه‌های افسردگی در دانشجویان، مجله اصول بهداشت روانی، 13(2)، 135-124.
میگویی کربلایی؛ ا.، احدی؛ ح.، شریفی؛ ح.پ.، و جزایری؛ س.م.(1389). اثربخشی رفتاردرمانگری دیالکتیکی همراه با دارودرمانگری در مقایسه با دارودرمانگری در کاهش افکار خودکشی بیماران دچار افسردگی اقدام‌کننده به خودکشی، فصلنامه روان‌شناسی کاربردی، 4(16): 41-25.

نوعی ایران، ل.، رضایی، ا.، و اقدسی، ع. (1398). تأثیر رفتاردرمانی دیالکتیکی بر پردازش هیجانی و سرگردانی ذهنی در دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطه دارای اضطراب امتحان، مجله سلامت جامعه، 13(2): 1-10.

یعقوبی، ح. (1394). ویژگی‌های روان‌سنجی نسخه 10 سوالی پرسشنامه پریشانی روان‌شناختی کسلر (10-K). فصلنامه پژوهش‌های کاربردی روان‌شناختی، 6(4): 45 – 57.
References

Alesina, A., Brioschi, B., Ferrara, E.L. (2016). Violence Against Women: A Cross-cultural Analysis for Africa. National Bureau of Economic Research.

Bardeen, J.R., Tull, M.T., Stevens, E.N., Gratz, K.L. (2014). Exploring the relationship between positive and negative emotional avoidant and anxiety symptom severity: The moderating role of attentional control. Journal of Behavior Therapy and Experimental Psychiatry, 45(3): 415-420.
Biglan, A., Gau, J.M., Jones, L.B., Hinds, E., Rusby, J.C., Cody, C., et al.(2015). The role of experiential avoidance in the relationship between family conflict and depression among early adolescents. Journal of Contextual Behavioral Science. 4(1): 30-36.
Bond, F.W., Hayes, S.C., Baer, R.A., Carpenter, K.M., Guenole, N., Orcutt, H.K., et al. (2011). Preliminary  psychometric properties of the Acceptance and Action Questionnaire-II: a revised measure of psychological inflexibility and experiential avoidance. Behavior Therapy, 42(4), 676-88.

Bui, Q.N., Hoang, T.X., Le, N.T.V.(2018). The effect of domestic violence against women on child welfare in Vietnam. Children and Youth Services Review, 94: 709-719.

Çelik, AS., Kirca, N.(2018). Prevalence and risk factors for domestic violence against infertile women in a Turkish setting. European Journal of Obstetrics & Gynecology and Reproductive Biology, 231: 111-116.

Chawla, N., & Ostafin, B. (2007). Experiential avoidance as a functional dimensional approach to psychopathology: An empirical review. Journal of Clinical Psychology, 63 (9): 871-890.
Chowdhury, N., Kevorkian, S., Hawn, S.E., Amstadter, A.B., Dick, D., Kendler, K.S., Berenz, E.C.(2018).  Associations between personality and distress tolerance among trauma-exposed young adults. Personality and Individual Differences, 120: 166-170.

DeCou, C.R., Comtois, K.A., Landes, S.J. (2019). Dialectical Behavior Therapy Is Effective for the Treatment of Suicidal Behavior: A Meta-Analysis. Behavior Therapy, 50(1): 60-72.

Devries, K.M., Mak, J.Y., García-Moreno, C., Petzold, M., Child, J.C., Falder, G., Lim, S., Bacchus, L.J., Engell, R.E., Rosenfeld, L., Pallitto, C. (2013). The Global Prevalence of Intimate Partner Violence Against Women. Science, 340(6140):1527-8.

Fitzpatrick, S., Bailey, K., Rizvi, S.L. (2019). Changes in Emotions Over the Course of Dialectical Behavior Therapy and the Moderating Role of Depression, Anxiety, and Posttraumatic Stress Disorder. Behavior Therapy, In Press, Corrected Proof.

Green, K., Karraki, H. (2010). Life span developmental psychology: Prospective on stress and coping (pp. 151-174). Hillsdale, N. J: Lawrence Erlbaum Associates.

Grose, R.G., Roof, K.A., Semenza, D.C., Leroux, X., Yount, K.M.(2019). Mental health, empowerment, and violence against young women in lower-income countries: A review of reviews. Aggression and Violent Behavior, 46: 25-36.

Karekla, M., Panayiotou, G.(2011). Coping and experiential avoidance: Unique or overlapping constructs? Journal of Behavior Therapy and Experimental Psychiatry, 42(2): 163-170.

Kaufman, E.A., Douaihy, A., Goldstein, T.R. (2019). Dialectical Behavior Therapy and Motivational Interviewing: Conceptual Convergence, Compatibility, and Strategies for Integration. Cognitive and Behavioral Practice, In Press, Corrected Proof.

Kessler, R.C., Barker, P.R., Colpe, L.J., Epstein, J.F., Gfroerer, J.C., Hiripi, E., Howes, M.J., Normand, S-L.T., Manderscheid, R.W., Walters, E.E. & Zaslavsky, A.M. (2003). Screening for serious mental illness in the general population. Archives of General psychiatry, 60(2): 184-189.

Kirk, A., Meyer, J.M., Whisman, M.A., Deacon, B.J., Arch, J.J.(2019). Safety behaviors, experiential avoidance, and anxiety: A path analysis approach. Journal of Anxiety Disorders, 64: 9-15.

Krahé, B.(2018). Violence against women, Current Opinion in Psychology, 19: 6-10.

Lang, C.M., Edwards, A.J., Mittler, M.A., Bonavitacola, L.(2018). Dialectical Behavior Therapy With Prolonged Exposure for Adolescents: Rationale and Review of the Research. Cognitive and Behavioral Practice, 25(3): 416-426.

Lee, K., Orsillo, S.M., Roemer, L., Allen, L.B.(2010). Distress and avoidance in generalized anxiety disorder: exploring the relationships with intolerance of uncertainty and worry. Cognitive Behaviour Therapy; 39(2):126-136.
Lois, B.H., Miller, A.L.(2018). Stopping the Nonadherence Cycle: The Clinical and Theoretical Basis for Dialectical Behavior Therapy Adapted for Adolescents With Chronic Medical Illness (DBT-CMI). Cognitive and Behavioral Practice, 25(1): 32-43.
MacKillop, J., DeWit, H. (2013). The Wilyey- Blackwell handbook of Addiction Psychopharmacology. John Wiley and Sons.
O’Cleirigh, C., Ironson, G., & Smits, J.A. (2007). Does distress toleraqnce moderate the impact of major life events on psychosocial variables and behaviors important in the management of HIV?. Behavior therapy, 38(3), 314-323.
Orsillo, S.M., Batten, S.V.(2005). Acceptance and Commitment Therapy in the Treatment of Posttraumatic Stress Disorder. Behavior Modify; 29(1): 95-129.
Ridner, S.H. (2004). Psychological distress: concept analysis. Journal of Advanced Nursing, 45, 536-545.
Teasdale, T.W., Antal, K.(2016). Psychological distress and intelligence in young men. Personality and Individual Differences, 99: 336-339.

Tebbett-Mock, A.A., Saito, E., McGee, M., Woloszyn, P., Venuti, M.(2020). Efficacy of Dialectical Behavior Therapy Versus Treatment as Usual for Acute-Care Inpatient Adolescents. Journal of the American Academy of Child & Adolescent Psychiatry, 59(1): 149-156.

Vasiliadis, H.M., Chudzinski, V., Gontijo-Guerra, S., Préville, M.(2015). Screening instruments for a population of older adults: The 10-item Kessler Psychological Distress Scale (K10) and the 7-item Generalized Anxiety Disorder Scale (GAD-7).Psychiatry Research, 228 (1): 89-94.
Wheaton, B. (2007). The twain meets: distress, disorder and the continuing conundrum of categories (comment on Horwitz). Health, 11, 303-319.

Williams, J.L., Hardt, M.M., Henschel, A.V., Eddinger, J.R.(2019). Experiential avoidance moderates the association between motivational sensitivity and prolonged grief but not posttraumatic stress symptoms. Psychiatry Research, 273: 336-342.

Zalewski, M., Lewis, J.K., Martin, C.G.(2018). Identifying novel applications of dialectical behavior therapy: considering emotion regulation and parenting. Current Opinion in Psychology, 21: 122-126.