مقایسه اثربخشی زوج‌درمانی پذیرش و تعهد با زوج‌درمانی هیجان‌مدار بر پذیرش خود در زنان نابارور

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری روانشناسی، گروه روان‌شناسی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران.

2 گروه روان‌شناسی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران (نویسنده مسئول)

3 گروه روان‌شناسی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران.

چکیده

مقدمه: ناباروری گاهی می‌تواند توانایی‌های فردی و اجتماعی زنان را تحت‌تأثیر قرار دهد. از طرفی ایجاد تنش‌های جسمی، عاطفی و روانی در مورد زنان نابارور، سبب نگرانی‌هایی در این افراد می‌شود. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی زوج‌درمانی پذیرش و تعهد با زوج‌درمانی هیجان‌مدار بر پذیرش خود در زنان نابارور بود.
روش کار: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمام زنان نابارور 25 تا 45 سال شهر مشهد بود. از بین آنها با رعایت معیارهای ورود به پژوهش، 45 نفر از افرادی که حداقل نمره را از پرسشنامه‌ها کسب نموده بودند را بصورت دردسترس و با رعایت همتاسازی از لحاظ تحصیلات، مدت زمان ناباروری انتخاب شدند و به نسبت مساوی به‌صورت تصادفی در دو گروه (15 نفر گروه زوج‌درمانی هیجان‌مدار و 15 نفر گروه زوج‌درمانی پذیرش وتعهد) و یک گروه کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. پس از اجرای پیش‌آزمون، آزمودنی‏های گروه آزمایشی، پروتکل زوج‌درمانی پذیرش و تعهد براساس برنامه درمانی هایز و استروشال (21) و پروتکل زوج‌درمانی هیجان‌‌مدار بر اساس برنامه درمانی جانسون (15) به مدت 8 جلسه درمانی (هر هفته یک جلسه و هر جلسه 90 دقیقه) توسط درمانگر را دریافت کردند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پذیرش بی‌‌قید و شرط خود چمبرلین و هاگا (2001) بود. داده‏های حاصل از این پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS-27 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
نتایج: یافته‏ها نشان داد بین اثربخشی دو گروه‌درمانی زوجی پذیرش و تعهد و زوج‌درمانی هیجان‏مدار در افزایش میزان پذیرش بی‌قیدوشرط خود در زنان نابارور تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین دو گروه اثربخش بوده‌اند؛ اما در ثبات نتایج، گروه‌درمانی زوجی پذیرش و تعهد در مرحله پیگیری نتایج پایداری را گزارش کرده؛ ولی گروه زوج‌درمانی هیجان‏مدار علی‏رغم اثربخشی و بهبود نمرات میانگین پذیرش بی‌قیدوشرط خود نسبت به مرحله پیش‏آزمون، در مرحله پیگیری این نتایج پایدار نبوده است.
نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که درمان پذیرش و تعهد نسبت به زوج‌درمانی هیجان‌مدار در بهبود پذیرش بی‌قیدوشرط خود تأثیر بسزایی داشته است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The Mediating Role of Alexi Thimya in The Relationship between Childhood Abuse and Adolescent Cyber Bullying

نویسندگان [English]

  • Shamim Shamel 1
  • Zahra Bagherzadeh Golmakani 2
  • Mustafa Bolghan-Abadi 3
1 Ph. D student in Psychology, Department of psychology, Neyshabur Branch, Islamic Azad University, Neyshabur, Iran. 2 Department of Psychology
2 Department of Psychology, Neyshabur Branch, Islamic Azad University, Neyshabur, Iran. (Corresponding Author)
3 Department of psychology, Neyshabur Branch, Islamic Azad University, Neyshabur, Iran.
چکیده [English]

Introduction: Infertility can sometimes affect women's personal and social abilities. On the other hand, the creation of physical, emotional and psychological tensions in the case of infertile women causes worries in these people. The aim of the present study was to compare the effectiveness of acceptance and commitment couple therapy with emotion-focused couple therapy on self-acceptance in infertile women.
Methods: The current research was a semi-experimental type with a pretest, posttest and follow-up design with a control group. The statistical population of this study included all infertile women aged 25 to 45 in Mashhad. Among them, according to the criteria for entering the research, 45 people who had obtained the minimum score from the questionnaires were selected according to their education and duration of infertility, and they were randomly divided into two groups (15 subjects were placed in the emotional couple therapy group and 15 subjects were in the acceptance and commitment couple therapy group) and a control group (15 subjects). After the pre-test, the subjects of the one experimental group received the acceptance and commitment couple therapy intervention and also the other experimental group received the emotion-focused couple therapy intervention for 8 therapeutic 90-minutes weekly sessions. The instruments used in this research was Chamberlain and Haaga's unconditional self-acceptance scale (2001). The obtained data from this research were analyzed using SPSS-27 software.
Results: The results showed that there is a significant difference between the effectiveness of two groups of acceptance and commitment couple therapy and emotion-focused couple therapy in increasing the amount of unconditional self-acceptance in infertile women. Also, two groups have been effective, but in the stability of the results, the group who received the acceptance and commitment couple therapy intervention reported stable results in the follow-up. However, the group who received the emotion-focused couple therapy, despite the effectiveness and improvement of the mean scores of unconditional self-acceptance compared to the previous stage, the results have not been stable in the follow-up.
Conclusion: The findings showed that the acceptance and commitment couple therapy was more effective on the improvement of unconditional self-acceptance than emotion-focused couple therapy.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Acceptance and commitment couple therapy
  • emotion-focused couple therapy
  • self-acceptance
  • infertility