مقایسه اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیک با درمان پذیرش و تعهد بر انسجام روانی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری روانشناسی، گروه روان‌شناسی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران

2 گروه روان‌شناسی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران (نویسنده مسئول).

3 گروه روان‌شناسی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران.

10.22038/mjms.2024.24678

چکیده

مقدمه: اختلالات خوردن یکی از شایع‌ترین اختلالات روانی/روانی جسمانی است که مشکلات زیادی در سلامت جسمانی، عملکرد ذهنی و کیفیت زندگی ایجاد می‌کند. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی با درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر انسجام روانی بیماران پرخوری بود.
روش کار: پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل زنان چاق و دارای اضافه‌وزن 18 تا 45 ساله مبتلا به پرخوری در شهر کرج بود که در سال‌های 1402-1401 به طور مرتب به انجمن پرخوران گمنام شهر کرج مراجعه کرده بودند. از بین جامعه آماری برای انتخاب حجم نمونه با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس، 60 نفر از آن‌ها انتخاب شدند. آزمودنی‌‌ها از نظر نمرات پرسشنامه پرخوری و تشخیص پزشک به طور مساوی در دو گروه (20 نفر در گروه رفتاردرمانی دیالکتیکی و 20 نفر در گروه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد) و گروه کنترل (20 نفر) قرار گرفتند. پس از انجام پیش آزمون، آزمودنی‌های گروه آزمایش، پروتکل رفتار درمانی دیالکتیکی سافر (2009) طی 12 جلسه 2 ساعته و پروتکل طرح درمان رویکرد پذیرش و تعهد هیز و همکاران (2009) و هیز و همکاران (2010) طی 12 جلسه 2 ساعته دریافت کردند. سپس مرحله پس‌آزمون و سه ماه بعد پیگیری انجام شد. ابزار مورداستفاده در این پژوهش، پرسشنامه انسجام روان‌شناختی فلسنبرگ (1) بود. داده‌‌های به‌دست‌آمده از این تحقیق با استفاده از نرم‌افزار spss-27 مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت.
نتایج: نتایج نشان داد که بین اثربخشی دو گروه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و رفتاردرمانی دیالکتیکی در افزایش سطح انسجام روانی بیماران مبتلا به پرخوری تفاوت معناداری وجود ندارد. نتایج نشان داد که هر دو گروه مؤثر بوده و نتایج پایداری را نشان می‌دهند.
نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌ها می‌توان نتیجه گرفت که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و رفتاردرمانی دیالکتیکی می‌تواند سطح انسجام روانی بیماران مبتلا به پرخوری را افزایش دهد؛ بنابراین توصیه می‌شود درمانگران از این رویکردها به عنوان درمانی مؤثر برای افزایش انسجام روانی بیماران مبتلا به پرخوری استفاده کنند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Comparing the Effectiveness of Dialectical Behavior Therapy with Acceptance and Commitment Therapy on Psychological Coherence in Binge Eating Patients

نویسندگان [English]

  • Monica Vakili 1
  • Zahra Bagherzadeh Golmakani 2
  • Mustafa Bolghan-Abadi 3
1 Ph. D student in Psychology, Department of psychology, Neyshabur Branch, Islamic Azad University, Neyshabur, Iran.
2 Department of Psychology, Neyshabur Branch, Islamic Azad University, Neyshabur, Iran. (Corresponding Author)
3 Department of psychology, Neyshabur Branch, Islamic Azad University, Neyshabur, Iran.
چکیده [English]

Introduction: Eating disorders are one of the most common mental/psycho-physical disorders that cause many problems in physical health, mental functioning and quality of life. Despite the fact that binge eating disorder is considered the most common eating disorder, it has not been studied much. The purpose of the present study was to compare the effectiveness of dialectical behavior therapy with acceptance and commitment therapy on psychological coherence in binge eating patients.
Methods: The present study was a quasi-experimental design with a pre-test-post-test and follow-up with a control group. The statistical population included obese and overweight women aged 18 to 45 suffering from overeating in Karaj, who had regularly visited the Overeaters Anonymous Association in Karaj in 2022-2023. From among, using the convenient sampling method, 60 individuals were randomly selected and matched in terms of the scores of the overeating questionnaire and the doctor's diagnosis. They were equally assigned to two groups (20 people in the dialectical behavior therapy group and 20 people in the acceptance and commitment therapy group) and the control group (20 people). After the pre-test, the subjects in the experimental group received the dialectical behavior therapy protocol using the book "Dialectical Behavior Therapy for Binge Eating and Psychotic Anorexia: A Practical Guide for Clinical Experts" written by Debra Safer (2019) during 12 two-hour sessions. They also received the treatment plan protocol of the acceptance and commitment approach based on Hayes, Stroshall, and Wilson (2009), Twohig (2012), and Hayes et al. (2013) during 12 two-hour group sessions. Then the post-test stage and three months later follow-up were conducted. The instrument was Felsenberg's psychological coherence questionnaire (2006). The data obtained from this research were analyzed using SPSS-27 software.
Results: The results showed that there is no significant difference between the effectiveness of two groups of acceptance and commitment therapy and dialectical behavior therapy in increasing the level of psychological coherence. The results showed that both groups were effective and showed stable results.
Conclusion: Considering the findings, it can be concluded that the treatment based on acceptance and commitment and dialectical behavior therapy can increase the level of psychological coherence of patients with binge eating. Therefore, it is recommended that therapists use these approaches as an effective treatment to increase the psychological coherence of patients with binge eating.

کلیدواژه‌ها [English]

  • dialectical behavior therapy
  • acceptance and commitment therapy
  • psychological coherence
  • overeating