رابطه طرد اجتماعی و آسیب دیدگی های دوران کودکی با خطرپذیری نوجوانان دختر دوره دوم متوسطه

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناس ارشد روانشناسی بالینی ، گروه روانشناسی، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی ، تنکابن ایران.

2 استادیار، گروه روانشناسی ، واحد تنکابن ، دانشگاه آزاد اسلامی ، تنکابن ، ایران.

چکیده

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه طرد اجتماعی و آسیب دیدگی های دوران کودکی با خطرپذیری نوجوانان دختر دوره دوم متوسطه انجام گرفت. روش تحقیق از نوع توصیفی با طرح همبستگی بود. جامعه آماری کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه ی دوم شهرستان تنکابن درسال تحصیلی ۱۴۰۱_ ۱۴۰۰ بود که از این تعداد 147 نفر به شیوه ی تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. شرکت کنندگان به پرسشنامه های خطرپذیری (ایرانی زاده محمدی و احمد آبادی ، 1387)، فرم کوتاه پرسشنامه ترومای دوران کودکی(2003) و پرسشنامه طرد اجتماعی( هـوف و ورومـن ،۲۰۰۱) پاسخ دادند. اطلاعات به دست آمده از پرسشنامه‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS و رگرسیون چند گانه تجزیه و تحلیل شد. یافته های به دست آمده حاکی از آن بود که بین تمام مؤلفه های آسیب دیدگی دوران کودکی با خطرپذیری همبستگی مثبت و معنادار و از میان مؤلفه های طرد اجتماعی فقط همبستگی مشارکت اجتماعی و دسترسی به حقوق اجتماعی با خطرپذیری مثبت و معنادار بود. نتیجه پژوهش نشان داد متغیر آسیب دیدگی دوران کودکی و طرد اجتماعی قدرت پیش بینی خطر پذیری را دارند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The relationship between social exclusion and childhood traumas with the risk-taking of female adolescents in the second year of high school

نویسندگان [English]

  • Narges Shah Abbaspour 1
  • Mohammad ali Rahmani 2
1 M.A ، Clinical Psychology ، Department of Psychology, Tonekabon Branch, Islamic Azad University, Tonekabon ,Iran.
2 Assistant Professor، Department of Psychology , Tonekabon Branch, Islamic Azad University, Tonekabon, Iran.
چکیده [English]

The present study was conducted with the aim of investigating the relationship between social exclusion and childhood traumas with the risk-taking of female adolescents in the second year of high school. The research method was descriptive with correlation design. The statistical population was all female students of the second secondary level of Tankabon city in the academic year of 1400-1401, of which 147 were selected by cluster random method. The participants responded to the risk tolerance questionnaires (Iranizadeh Mohammadi and Ahmadabadi, 2017), the short form of the childhood trauma questionnaire (2003) and the social exclusion questionnaire (Hoff and Vroman, 2001). The information obtained from the questionnaires was analyzed using SPSS statistical software and multiple regression. The findings indicated that there was a positive and significant correlation between all the components of childhood trauma with risk taking, and among the components of social exclusion, only the correlation of social participation and access to social rights was positive and significant with risk taking. The result of the research showed that the variables of childhood injury and social exclusion have the power to predict risk taking.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Vulnerability
  • childhood injuries
  • social exclusion
  • childhood trauma
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
دوره 67، شماره 2
خرداد-تیر1403
خرداد و تیر 1403

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار