مقایسه دو روش درمانی گرافت زود هنگام با درمان رایج در بیماران دارای سوختگی کمتر از20 درصد

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 متخصص جراحی عمومی

2 استادیار جراحی پلاستیک

3 استادیار جراحی عمومی

4 آسیستان جراحی

چکیده

مقدمه
سالهاست که درمان سوختگی، یک درمان نگهدارنده بوده است، تا سوختگی سطحی، به صورت خودبخودی در عرض 3 هفته بهبود یابد و در سوختگی با ضخامت کامل، گرافت پوستی در 3 تا 6 هفته بعد از آسیب انجام شود. هدف این مطالعه، مقایسه بین گرافت زود هنگام اسکار سوختگی با درمانهای مرسوم در سوختگی های کمتر از 20 درصد بوده است.
روش کار
این مطالعةکارآزمایی بالینی درسال 1383-1385دربخش سوختگی بیمارستان امام رضا مشهد انجام شده است. 65 بیمار زن با سوختگی کمتر از 20% کل سطح بدن مورد مطالعه قرار گرفتند. 28 بیمار تحت برداشت زود هنگام سوختگی درجة دو و سه تا سطح فاسیا در همان هفتة اول بعد از سوختگی قرار گرفتند و زخم بلافاصله با گرافت با ضخامت نازک که به صورت 2:1 مش گردیده بود، پوشانده شد. 37 بیمار تحت درمان نگهدارنده قرار گرفتند و زخم سوختگی به صورت روزانه پانسمان شد و اسکار زخم سوختگی تمام ضخامت، در عرض 2 تا 4 هفته از طریق محصولات کلاژناز باکتریال و دبریدمانهای مکانیکال برداشته شد و در حدود 3 تا 4 هفته بعد از آسیب، در یک یا دو مرحله جراحی شد. مشخصات فردی ،نتایج اعمال جراحی، مدت پی گیری در پرسشنامه جمع آوری و توسط آمار توصیفی پردازش گردید.
نتایج
این مطالعه بر 65 بیمار مؤنث با متوسط سنی 4/33 از 17 تا70 سال صورت گرفت. کل سطح سوختگی بدن کمتر از 20% بود. طول مدت بستری در بیمارستان در گروهی که تحت حذف زخم و گرافت زود هنگام قرار گرفتند در حدود 4±10 روز بود و در گروهی که تحت درمانهای مرسوم بودند 7±37 روز بود، که اختلاف با ارزشی بین دو گروه مشاهده شد. متوسط تعداد اعمال جراحی در گروه حذف زخم و گرافت زود هنگام، یک مرحله بود اما در گروه دیگر 24/1 مرحله بود. میزان مرگ و میر در هر دو گروه مشابه بود.
نتیجه گیری
جراح با تجربه می تواند سوختگی با ضخامت کامل را به صورت بی خطری در مراحل اولیه حذف نموده و گرافت پوستی نماید، که منجر به کاهش مدت اقامت بیمار در بیمارستان، هزینه ها و تعداد دبریدمانهای دردناک شده و همچنین باعث کم شدن عوارض مربوط به عفونت زخم سوختگی می شود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

A Comparison of Early Excision and Grafting V.S Conventional Therapy in Patients with Less than 20% Burns

نویسندگان [English]

  • Leyli Mohajerzadeh 1
  • Ali Motamedoshariati 2
  • Ali Jangjoo 3
  • Alireza Hamid 4
1 General Surgeon,MashhadUniversity of Medical Sciences, Mashhad, Iran
2 Assistant professor of Plastic Surgery,Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran
3 Assistant professor of general Surgery,Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran
4 Resident of general sergery
چکیده [English]

Introduction
For many years superficial partial thickness burns were treated conservativly. In full thickness burns, skin grafts were applied usually 3 to 8 weeks after injury. The goal of this study is to accomplish a comparison of early excision and grafting versus conventional therapy in small full thickness burns.
Materials and Methods
This Clinical trial study enrold in 2004 – 2006 at Emam Reza Hospital of Mashhad University of Medical Sciences on 65 Female burned patients with total body surface less than 20%. This study was approved by the local committee of Medical Ethics. 28 patients were treated by early excision of second and third degree burned wounds to the level of fascia within first week of admission and wound immediately covered with autografts of partial thickness meshed 2:1. In 37 Patients of the conservative treatment group the burned wound was dressed daily and full thickness burns grafted after 3-4 weeks of injury. Individual characteristics was collected in questionnaire and analyzed by descriptive statistics.
Results
The mean age of patients was 33.4 Length of hospital stay in early excision and graft was 10±4 days and in conventional therapy 37±7 days, with significant difference. Mean number of produres in early excison and graft was one stage and in the other group was 1.24. Mortality in the two groups was similar.
Conclusion
Small full-thickness burns, if treated by an experienced surgeon, can be safely early excised and grafted with a decrease in hospital stay, costs, and number of painful debridments and will have fewer infectious wound complications .

کلیدواژه‌ها [English]

  • Burn
  • Early excision
  • Skin Graft

مراجع

1- James H, Holmes M, David M. Burns. In: Brunicardi FC , Andersen D,Billar T,Dunn D. Schwart’s Principles of
surgery. 8th ed . New York:MC GRAW – Hill ; 2005:L 189-220 .
2- Steven E, wolf M, Herndon D. Burns. In: Coartney MT, Beauchamp R,Evers B,Matox K. Sabiston Text book of
surgery, 17th ed . Elsevier saunders; 2004:569-590.
3- Burkej, Quinby W, Bondoc C. Primary excision and prompt grafting as routine therapy for the treatment of thermal
burns in children. Surg clin North Am 1998; 156:477 – 479.
4- Gray D, Pine R, Harner T. Early excision versus conservative theray in patients with 20 to 40 percent burns. Am J
sury 1982; 144:176.
5- Herndon DN, Barrow RE, Rutan RL, munster Am. A Comparison of conservative versus early excision. Therapies
in severely burned patients. Ann surg 1989; 209:547.
6- Engrav L, Heimbach D. Early reconstruction of facial burns. West j med 1999; 154:203.
7- Cole J, Engrav L, Hermbach D, Tosun Z. Early excision and grafling of face and neck burns in patients over 20
years. Plast Reconstr sury 2002; 109: 1266.
8- Mann R, Gibran NS, Engrav L. Prospective trial of thick US. Standard split thickness skin grafts in burns of the
hand. J Burn Care Rehabil 2001; 22:390.
9- David N, Barrow R, Holmes JH. A comparision of conservative versus Early Excision. Ann sarg 1989; 209: 547 - 551.
10-Jonsson CE. Prostaglandins in burn injury. Acta Unive Upsa 1992; 134:1.
11-Burke JF, Quinby W. Primary excision and prompt grafting as routine therapy for the treatment of thermal burns in
children. Surg clin North Amer 1986; 56: 477 – 494.
12-Herndon DN, Park DH. Comprarisions of Serial debidement and auto grafting and massive early excision with
cadaver skin overlay in the treatment of large burns in children. J Trauma 1986; 26(2): 149.
13-Van Zuijlen P, Vloemans J, Trier A. Dermal substitution in acute burns and reconstructive surgery: A Subjective
and ofjective long – term follow up. Plast Reconstr surg 2001, 108: 1938. 
 
14-Herndon DN, Parks DH. Comparison of serial debridement and autografting and early massive excision with
cadaver skin overiary in the treat ment of large burns in children. J Trauma 1986; 26:149.
15-Cuming J, Purdue GF, Spies M. Objective estimates of the incidence and consequences of multiple organ
dysfunctions and sepsis after burn trauma. J Trauma 2001; 50: 510.
16-Xiao-Wu W, Herndon DN, Kagan R. Effects of delayed wound excision and grafting in severly burned children.
Arch sury 2002; 137: 1049.
17-Holmes JH, Honaris, Gibran N. Excision and grafting of the large burn wound. Prob Gen sury 2003; 20:47.
18-Herndon DN, Spies M. Modern burn care. Semin Pediatar Sury 2001; 10:28.
19-Pruitt BA. Centennial changes in surgical care and research. Ann sury 2000; 232: 287. 
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
دوره 51، شماره 3 - شماره پیاپی 3
مهر و آبان 1387
صفحه 187-192

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار