مقایسه نتایج کوتاه مدت جراحی بای پس کامل عروق کرونر بدون استفاده از پمپ در بیماران دیابتیک و غیر دیابتیک

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار جراحی قلب

2 دانشیارگروه بیهوشی

3 فلوشیپ جراحی قلب

چکیده

مقدمه: بای پس کامل عروق کرونر در بیماران دیابتیک به دلیل باریک بودن و یا کوچکتر بودن عروق کرونر در آنها از مشکلات عمده جراحی قلب به شمار می آید.با توجه به عوارض متعددی که در جراحی به روش پمپ وجود دارد روش جراحی بدون پمپ برای بیماران دیابتیک مطرح شده است. این مطالعه با هدف مقایسه نتایج کوتاه مدت بای پس کامل عروق کرونر در بیماران دیابتیک با غیر دیابتیک انجام شده است.
روش کار: این مطالعه مورد -شاهدی در بیماران بستری در بخش جراحی قلب بیمارستان امام رضا (ع)مشهد طی سالهای 1381تا 1385 انجام شده است.500 بیمارکه به روش بدون پمپ جراحی شده اند مورد مطالعه قرار گرفتند. این بیماران به دو گروه235 بیمار دیابتیک (گروه مورد) و 265 بیمارغیر دیابتیک (گروه شاهد) تقسیم شدند.روش نمونه برداری به صورت غیر احتمالی آسان بوده است.مشخصات فردی بیماران , عوامل خطر قبل از عمل، ملاحظات حین عمل، اندازه گیریهای کرونر در محل آناستوموز و تعداد گرافت درپرسشنامه ثبت شد. متغیرهای حین و بعد از عمل در دو گروه (دیابتیک و غیر دیابتیک) با یکدیگر مقایسه شدند. تعداد گرافت های انجام شده بعد از جراحی (O) با تعداد گرافتهای پیش بینی شده قبل از جراحی (P) مقایسه شدند. نسبت O/P یا شاخص کامل مساوی یا بیش از یک نشانه ریواسکولاریزاسیون کامل بود.اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از نرم افزارspssو آمارتوصیفی و جداول توزیع فراوانی, پردازش شده است.
نتایج: بیماران دیابتیک مسن تر وعوامل خطر بیشتری (نارسائی احتقانی قلب ، یا بیماریهای عروق محیطی و دیالیزی) داشتند. تعداد گرافتها در بیماران دیابتیک1/3 ± 4/2 بود. قطر شریانها اندازه گیری شد که اختلاف آماری وجود نداشت. همه نسبتها در دو گروه بین 0/9 تا 1/2 بود. تنهاعامل خطر مهم در ارتباط با مرگ و میر عمل پائین بودن عملکرد بطن چپ بود .(EF)
نتیجه گیری: بیماران دیابتیک علیرغم این که بیمارتر بودند ولی همانند بیماران غیردیابتیک جراحی بدون پمپ را تحمل کردند. تعداد گرافتها در هر بیمار و نسبت O/P حاکی ازامکان انجام ریواسکولاریزاسیون کامل بود. بنابراین امکان انجام بای پس در عروق کرونر کوچک وجود دارد. دیابت به عنوان یک فاکتورمنع انجام بای پس بدون پمپ و همچنین به عنوان یک فاکتورپیش بینی کننده نتیجه درمان نیست.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The Short Term Results of Complete Revascularization in Diabetic Patients by Off- Pump Coronary Artery Bypass Graft (OPCAG)

نویسندگان [English]

  • M.H Nezafati 1
  • M Abbasi Tashnizi 1
  • GH Soltani 2
  • A.R Karam Rudi 3
1
2
3
چکیده [English]

I





ntroduction: Complete revascularization in diabetic patients duo to small size and diffuse involvement of vessels is a problem in cardiac surgery. Duo to known complications of on-pump CABG, the off-pump CABG has been suggested in these patients. This study was carried out to assess the short term results of complete revascularization in diabetic patients.
Materials and Methods: This retrospective study was done during 2002 to 2006 at Imam Reza Cardiac Surgery Ward on 500 patients who were operated by off-pump CABG. The patients were divided into two groups, a: diabetic (235 pts) and b: non diabetic (265 pts). The preoperative comorbidity, intraoperative measurement of the size of the artery at the site of anastomosis with different gauged probes, and the number of grafts per patient were recorded. Intraoperative and postoperative variables between two groups compared. The observed number of grafts (O) after surgery compared with the number of grafts predicted (P) before surgery. The O/P ratio or “completion index” of ≥1 signifies complete revascularization. Logistic regression analysis used to test possibility that diabetes was a predictor of poor outcomes.
Results: Diabetic patients were older, with more comorbidity (congestive heart failure, peripheral vascular diseases, dialysis-dependent). The number of grafts per patient was 4.2±1.3 (DM) and 4.2±1.3 (non-DM). The size of 875 DM and 1068 non-DM arteries were gauged. There was no statistical difference in size between DM and non-DM (in millimeters) at each artery. All ratios ranged from 0.9 to 1.2, indicating similarity between DM and non-DM. The only significant risk factor for operative death was low left ventricular ejection fraction (P=0.001).
Conclusion: patients with DM were sicker, but tolerated off-pump coronary artery bypass grafting as well as non-DM patients. The number of grafts per patient and O/P ratio signified the ability to perform complete revascularization. We were able to bypass the small target vessels, as anticipated. Diabetes is not a predictor of the outcomes.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Off-pump coronary artery bypasses graft
  • Diabete mellitus
  • complete revascularization