نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1
کارشناسی ارشد، گروه آمارزیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
2
کارشناسی ارشد، کارشناس آمار مرکز اورژانس پیش بیمارستانی، مرکز اورژانس پیش بیمارستانی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
3
استادیار، دانشکده علوم پزشکی تربت حیدریه، دانشکده علوم پزشکی تربت حیدریه، تربت حیدریه، ایران.
4
رئیس مرکز اورژانس پیش بیمارستانی، مرکز اورژانس پیش بیمارستانی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، ایران.
5
معاون فنی و عملیات مرکز اورژانس پیش بیمارستانی، مرکز اورژانس پیش بیمارستانی ، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، ایران.
6
رابط پژوهشی مرکز اورژانس پیش بیمارستانی، مرکز اورژانس پیش بیمارستانی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، ایران.
چکیده
مقدمه: هدف اصلی از این مطالعه، مقایسه تعداد ماموریت های اورژانسی (موارد قلبی، تنفسی، مسمومیت ها، حوادث ترافیکی، انواع تروما و ....) تعداد تماس ها و زمان های عملیاتی اورژانس پیش بیمارستانی در شهر مشهد قبل و بعد از کرونا می باشد. همچنین سیاست های ما در اپیدمی ها و حوادث آینده بر اساس آن تعیین می شود تا در صورت بروز بحران های مشابه برنامه ریزی بهتری داشته باشیم.
روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی و گذشته نگر است. اطلاعات به دو دوره قبل از کرونا از اسفند 1396 تا بهمن 1398 و دوره بعد از کرونا اسفند 1398 تا بهمن 1400 تقسیم شد. برای مقایسه میانگین داده های طبقه بندی شده از آزمون کای دو و برای محاسبه نسبت شانس بیماری در ماموریت های اورژانس در دو گروه از رگرسیون لجستیک استفاده شد.
یافتهها: نتایج نشان داد پس از اپیدمی، 56.4 درصد مرد، 43.6 درصد زن و میانگین سنی 22.5 ± 45.20 درصد شد. تعداد ماموریت های مرتبط با مشکلات تنفسی حدود 40 درصد و تب و بیماریهای عفونی حدود 32 درصد پس از اپیدمی افزایش یافت. شانس ماموریت با بیماران با علائم و مشکلات تنفسی در دوران بعد از کوید 1.43 (OR=1.43 CI=1.41-1.45, p <0.000) برابر نسبت به دوران قبل از کوید شد.
نتیجهگیری: در طول همه گیری کووید-19، تعداد ماموریت ها و تماس های اورژانس افزایش یافت. اورژانس پیش بیمارستانی با تغییر برنامه ها و رویکردهای خود با افزایش ظرفیت پاسخگویی و تعداد پرسنل و آموزش های مرتبط، ظرفیت عملیاتی خود را افزایش داد.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
Investigating the trend of Prehospital Emergency Missions in Mashhad before and after COVID-19
نویسندگان [English]
-
negar sangsefidi
1
-
Toktam Akbari khalaj
2
-
hojjat Shafaei
3
-
ali yazdani
4
-
Hossein Mahzoun
5
-
Ghazaleh Doustkhah Ahmadi
6
1
MSc, Department of Biostatistics, Social Determinants of Health Research center, School of Health, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran.
2
MSc, Prehospital emergency department statistics expert, Department of Emergency medical services, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran.
3
Assistant Professor, Torbat Heidariyeh University of Medical Sciences, Torbat Heidariyeh, Iran.
4
Head of Prehospital Emergency medical services, Department of Emergency medical services, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran.
5
Technical and Operations Deputy of Prehospital Emergency medical services, Department of Emergency medical services, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran.
6
Research interface of the Department of Emergency medical services, Department of Emergency medical services, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran.
چکیده [English]
The main purpose of this study is to compare the number of emergency missions (cardiac, respiratory, poisoning, traffic accidents, types of traumas, etc.), the number of calls and operating times of the prehospital emergency in Mashhad before and after covid-19. Also our policies in epidemics future incidents are determined based on it, and we can have better planning in case of similar crises.
Methods: This study is descriptive and retrospective. Information divided into two periods: before Covid-19 from February 2018 to January 2020 and after Covid-19 from February 2020 to January 2022 . Chi-square test was used to compare the mean of the classified data, and logistic regression was used to calculate the odds-ratio the disease in emergency missions in two groups.
Results: The results showed that after the epidemic, 56.4% of these were men, and 43.6% were women, and the mean age was 45.20 ± 21.5. The missions after the epidemic showed that the mean age of the patients was 30.5 ± 16.3. The number of missions related to respiratory problems increased by 40% and fever and infectious diseases by 32% after the epidemic. The odds ratio of mission with patients with symptoms and respiratory problems before covid-19 (OR=1.43 CI=1.41-1.45, p =0.000) was 1.43 times compared after covid-19.
Conclusion: During the Covid-19 epidemic the number of missions and emergency calls increased. The prehospital emergency department increased its operational capacity by changing its plans and approaches by increasing its response capacity and the number of staff and related training.
کلیدواژهها [English]
-
Emergency Medical Services
-
Covid-19
-
Ambulances
-
Prehospital